«Κόκκινα δάνεια», τοκογλύφοι και... «κοράκια»!

Της Γεωργίας Λινάρδου

ΕΞΟΧΙΚΑ ΦΙΛΕΤΑ ΚΑΙ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΟ ΜΕΝΟΥ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΠΑΚΕΤΟΥ ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΩΝ - ΟΡΓΑΣΜΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΕ ΕΞΕΛΙΞΗ - ΓΛΕΝΤΙ ΣΤΟ «ΠΤΩΜΑ» ΤΗΣ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗΣ

Ο θυμόσοφος λαός μας, λέει: «Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται». Επίκαιρο, τώρα που φτάνει η ώρα της μεταβίβασης των «κόκκινων δανείων» σε επενδυτικά funds, τα οποία δεν είναι όλα ξένα, διότι υπάρχουν και αυτά που φορούν ελληνική «προβιά»...

Η κυβέρνηση μπορεί να ισχυρίζεται πως δεν πρόκειται να δοθούν σε ξένα funds τα «κόκκινα δάνεια» και κυρίως αυτά που αφορούν σε στεγαστικά πρώτης κατοικίας, ωστόσο τα πράγματα είναι δύσκολα. Οι δανειστές επιμένουν σε παράδοση «άνευ όρων». Από την πλευρά τους, οι τραπεζίτες προτάσσουν μία «μέση λύση» με σκοπό να μη θιγούν τα συμφέροντά τους.

Στο δείπνο του τραπεζιού που θα στηθεί τον Δεκέμβριο για να συμφάγουν-συζητήσουν και οι τρεις πλευρές, το κύριο «γεύμα» δεν θα περιλαμβάνει γαλοπούλα - άλλωστε είναι πολύ νωρίς ακόμη- αλλά δανειολήπτες στεγαστικών και επιχειρηματικών δανείων (μικρομεσαίους και μη). Το μενού περιλαμβάνει ως επιδόρπιο ακίνητα-φιλέτα για τα οποία τα «κοράκια» (κατά την αλήστου μνήμης προεκλογική φρασεολογία) ορέγονται...

Ποιο είναι το κυρίαρχο σενάριο και πόσο θα αντέξει;

Ως το κυρίαρχο -μέχρι στιγμής- σενάριο το οποίο φαίνεται να προκρίνεται στις διαπραγματεύσεις είναι αυτό που αναφέρει πώς θα προστατευθούν οι πολίτες (μικρομεσαίοι και μη επιχειρηματίες) που έχουν πάρει δάνειο κάτω του ενός εκατομμυρίου ευρώ και ως «ενέχυρο» έχουν βάλει την ακίνητή τους περιουσία, αλλά και πώς δεν θα μπει «χέρι» στα «κόκκινα δάνεια» που προστατεύονται από το Νόμο Κατσέλη.

Εκείνοι που μέχρι τώρα μπορούν να μην ανησυχούν είναι όσοι ανήκουν στο 25% των δανειοληπτών που το εισόδημά τους δεν ξεπερνά τα 20.639 ευρώ και η αξία της κατοικίας τους δεν ξεφεύγει πέραν των 170.000 ευρώ. Για τους δανειολήπτες (ποσοστό 35%)που το εισόδημά τους δεν ξεπερνά τα 35.086 ευρώ και η αξία της κατοικίας τους τα 230.000, ως φαίνεται, τελικός κριτής για το τι μέλλει γεννέσθαι, θα είναι οι τράπεζες.

Για τους υπόλοιπους, άνθρωποι της αγοράς, προβλέπουν δύσκολες μέρες. Και όχι διότι τα ξένα funds επιθυμούν διακαώς να πάρουν «μπιρ παρά» ένα «φτωχόσπιτο» από έναν απελπισμένο ιδιοκτήτη που δεν μπορεί να το πληρώσει.

Δεν είναι αυτό που τους ενδιαφέρει τόσο.

Ο στόχος είναι πάντα τα «φιλέτα».

Ξενοδοχεία, πολυτελείς κατοικίες -εξοχικές ή μη- οι οποίες με την αξιοποίησή τους θα αποδώσουν γρήγορο χρήμα στους... «επενδυτές». Το moto είναι αυστηρό: αγοράζουμε φθηνά, πουλάμε ακριβά.

Όπως υποστηρίζουν άνθρωποι της αγοράς και όπως προκύπτει από την διεθνή εμπειρία για το πώς λειτούργησαν και λειτουργούν αυτά τα funds σε ανάλογες περιπτώσεις με την Ελλάδα, το «πακέτο» μεταβίβασης των «κόκκινων δανείων» περιλαμβάνει «φιλέτα» και μη. Τουτέστιν, ένα πολυτελές εξοχικό συγκρότημα στη Μύκονο ενός δανειολήπτη που έχει «ρετάρει» ή ένα ξενοδοχείο κάπου στα Δωδεκάνησα ενός άλλου ιδιοκτήτη που έχει «φαληρήσει» μεταβιβάζεται σε ένα τέτοιο fund σε εξευτελιστική τιμή (έως 50% της αντικειμενικής του αξίας) παρέα με ένα σπίτι-πρώτη κατοικία ενός άλλου δανειολήπτη που δεν έχει ούτε την ίδια οικονομική επιφάνεια, ούτε τα ίδια περιουσιακά χαρακτηριστικά με τον πρώτο και ο οποίος δεν προστατεύεται από το Νόμο Κατσέλη, αλλά ούτε και από το... νεώτερο «35%» που όρισε η Κυβέρνηση και το οποίο θα δείξει στην πράξη κατά πόσον αφορά σε προστασία ή όχι.

Επτά χρόνια... φαγούρας!

Τα επτά χρόνια υφεσιακής δυστυχίας για την χώρα μας, για τα hedge funds ή αλλιώς τα distress funds αποτελούν «τρελή ευκαιρία».

Τους τελευταίους μήνες εκπρόσωποι διαφόρων εταιρειών του είδους περνάνε ατέλειωτες ώρες σε συναντήσεις με ανθρώπους «κλειδιά» με σκοπό να αρπάξουν ό, τι έχει πτωχεύσει και μπορεί να τους αποφέρει γρήγορο κέρδος. Μερικές, έχουν ήδη κλείσει συμφωνίες και άλλες βρίσκονται λίγο πριν από το κλείσιμο, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι σε πολιτικό επίπεδο -επικοινωνιακά τουλάχιστον- δεν έχει ανοίξει αυτό το «πακέτο». Τυπικά όλη αυτή η διαδικασία αφορά στη δεύτερη λίστα των προαπαιτούμενων. 

Οι επενδυτές της... χρεοκοπίας

Στο κάδρο του «επενδυτικού» ενδιαφέροντος φιγουράρουν παίκτες όπως η Apollo Management, η Fortress, η Baubost (απέκτησε με 30 λεπτά το χαρτοφυλάκιο στεγαστικών δανείων της Citibank Ελλάδας -Πηγή:Dealnews), η Strategic Value, η Third Point, το KKR, η York Capital Management, η Cerberus, η Paulson & Co, Oaktree, Dolphin Capital, η Lone Star κτλ.

Σίγουρα, αυτό που τους ενδιαφέρει δεν είναι το «τριάρι» στον Άγιο Παντελεήμονα, αλλά για ένα πτωχευμένο ξενοδοχειάκι στην Πάτμο δεν θα' λεγαν όχι. Και γιατί να πουν, όταν μπορούν να το πάρουν «τσάμπα» και να το μετατρέψουν σε κολοσσό;

Παίρνουν σκληρά μέτρα και ύστερα ζητούν από τους τραπεζίτες να δείξουν «έλεος» με τους πλειστηριασμούς!

Σε συνάντηση που είχε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης με εκπροσώπους τραπεζών -μετά την κατάθεση του επίμαχου νομοσχεδίου- ζητήθηκε από τις τράπεζες «να δείξουν ελαστικότητα» εξαντλώντας «όλα τα περιθώρια έτσι ώστε να μην προχωρήσουν τους επόμενους μήνες σε πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας» (Marketfair).

Αν κρίνουμε από το πώς έγινε η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, δύσκολες μέρες έρχονται...

Ναι, είναι κι αυτό μία άποψη.

Αν ακολουθηθεί το ίδιο μοντέλο, η ελληνική πλευρά θα εμφανιστεί για μία ακόμη φορά ως ο βαριεστημένος και κουρασμένος «έλληνας θυρωρός» που ανοίγει την πόρτα της πολυκατοικίας -για την οποίαν είναι υπεύθυνος εισόδου- σε όποιον του χτυπήσει. Ακόμη και για τον... ληστή.

Αν, λοιπόν, ακολουθηθεί το ίδιο μοντέλο με την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, ο μεγάλος χαμένος είναι και πάλι ο φορολογούμενος.

Τι έγινε με τις τράπεζες;

Πουλήθηκαν σε εξευτελιστική τιμή προκαλώντας σοβαρές ζημιές. Αξίζει να σημειωθεί εδώ πως ο μεγαλύτερος μέτοχος, μέσω του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, είναι το Ελληνικό Δημόσιο, άρα ο Έλληνας φορολογούμενος.

Επομένως, τι είδους λογική κυριαρχεί σε αυτό που γίνεται;

Υπάρχει λογική.

Είναι η λογική του κέρδους πάνω στο «πτώμα» της χρεωκοπίας, στην απελπισιά αυτού που δεν έχει να πληρώσει και στην εθνική ιδιοκτησία αυτού που δε μπορεί να την προστατεύσει.

Το θέμα, δεν είναι τι κάνουν τα hedge ή distress funds (αλήθεια, τι σημασία έχουν οι τίτλοι). Αυτοί κάνουν τη δουλειά τους καλά.

Το θέμα είναι τι κάνει μία κυβέρνηση -εν προκειμένω η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ- για να προστατεύσει τους πολίτες και την περιουσία -δημόσια και ιδιωτική- αυτού του τόπου.

Διαβάστε  επίσης:

Πάνω στο αεροπλανοφόρο «Σαρλ ντε Γκωλ» -Ξεκίνησαν οι γαλλικοί βομβαρδισμοί στη Συρία από αυτό 

πηγη