Αψηφώντας τη διάσημη ρήση του πως «ο καλλιτέχνης είναι κάποιος που παράγει έργα τα οποία οι άνθρωποι δεν χρειάζονται να έχουν» ένας φανατικός θαυμαστής του Αντι Γουόρχολ κατάφερε έπειτα από τρία χρόνια επίμονης εργασίας να φέρει στο φως 12 άγνωστα έργα που ανήκουν στον μάγο της ποπ αρτ.
Ο καλλιτέχνης και μελετητής του διάσημου ποπ εικαστικού, Κόρι Αρκέιντζελ, ακολουθώντας μια «τρελή ιδέα» και το ένστικτό του, αποκάλυψε τα άγνωστα καλλιτεχνικά πειράματα που έκανε ο Αντι Γουόρχολ το 1985 χρησιμοποιώντας έναν υπολογιστή Amiga.
Ολα ξεκίνησαν το 2010 όταν ο Κόρι Αρκέιντζελ είδε προσεχτικά ένα βιντεάκι στο YouTube, όπου έδειχνε τον Γουόρχολ να χρησιμοποιεί τα γραφιστικά του υπολογιστή Amiga 1000, προκειμένου να ζωγραφίσει το πορτρέτο της τραγουδίστριας των Blondie, Ντέπι Χάρι.
Η λεπτομέρεια αυτή «κόλλησε» στο μυαλό του 34χρονου καλλιτέχνη που ζει και εργάζεται στο Μπρούκλιν που σκέφτηκε πως ίσως το ψηφιακό πορτρέτο της Ντέπι Χάρι να μην ήταν η μοναδική Amiga-δημιουργία του Γουόρχολ. Ετσι ζήτησε από το Andy Warhol Museum έγκριση να ξεσκονίσει τη συλλογή του, προκειμένου να ανακαλύψει τυχόν άγνωστα έργα του.
Η συμφωνία
Στην πορεία ανακάλυψε πως ο Γουόρχολ, αποφασισμένος να αφήσει το έργο του να περιπλανιέται στους αιώνες, είχε έρθει σε συμφωνία με την εταιρεία Commodore που σχεδίασε τον συγκεκριμένο υπολογιστή, η οποία και είχε αναθέσει στον καλλιτέχνη να πειραματιστεί ελεύθερα χρησιμοποιώντας την «τεχνολογία» του Amiga με στόχο να προμοτάρει το νέο της προϊόν «Αmiga 1000».
Ωστόσο ως εκείνη την ώρα κανείς δεν γνώριζε αν οι δισκέτες περιείχαν κάτι σημαντικό. Ομως ο Αρκέιντζελ επέμεινε στην αρχική υπόθεσή του πως μάλλον το παλιό αυτό κομπιούτερ και οι δισκέτες του κρύβουν όντως κάτι σπουδαίο και τα εναπόθεσε στα χέρια ειδικών.
Έπειτα από τρία χρόνια σκληρής δουλειάς, το τεχνολογικό τμήμα του Carnegie Mellon University με το CMU Frank-Ratchye STUDIO for Creative Inquiry, κατάφεραν τελικά να ανακτήσουν τις δώδεκα αυτές εικόνες, με γνωστά αλλά και άγνωστα έργα του Γουόρχολ.
Με μια πιο προσεκτική εξέταση στα δεδομένα που τελικά ανακτήθηκαν μέσα από τις ξεχασμένες δισκέτες μπορούμε να δούμε αρκετά αρχεία με τίτλους που παραπέμπουν σε διάσημα έργα του Γουόρχολ όπως «marilyn1.pic» ή «campbells.pic», που είναι η ηλεκτρονική εκδοχή του διάσημου έργου του με την κονσέρβα σούπας «Campbell» την οποία ο καλλιτέχνης αναπαρήγαγε καλλιτεχνικά 32 φορές.
Αλλο ένα από τα ανακτημένα διάσημα έργα του είναι η ηλεκτρονική βερσιόν του πίνακα που έκανε πάνω στο έργο του Μποτιτσέλι «Η γέννηση της Αφροδίτης».
«Το καταπληκτικό είναι ότι κοιτάζοντας αυτές τις εικόνες μπορεί κανείς να καταλάβει ότι ο Γουόρχολ διαισθάνθηκε την ουσία του τι ακριβώς σημαίνει να εκφράζεται κανείς με αυτό που τότε ήταν ένα καινούργιο μέσο: την ψηφιακή τεχνολογία», δήλωσε ο άνθρωπος που βρίσκεται πίσω από την ανακάλυψη, Κόρι Αρκέιντζελ.
Για την αποκατάσταση και την αντιγραφή των αρχείων χρησιμοποιήθηκαν μαγνητικοί τομογράφοι ώστε να μη γίνει καμιά ζημιά στις αυθεντικές δισκέτες και τελικά αλλοιωθούν οι εικόνες.
Η διαδικασία της ανάκτησης πέρασε από πολλά στάδια καθώς τα αρχικά δεδομένα είχαν σωθεί σε ένα φορμά που δεν μπορούσε να διαβαστεί από τους νέους Amiga.
«Ο Γουόρχολ ενδιαφερόταν για τις νέες τεχνολογίες σε όλη του τη ζωή» σημειώνει ο διευθυντής του Μουσείου Γουόρχολ, Ερικ Σάινερ. «Αυτά τα γεννήματα του υπολογιστή τονίζουν το πνεύμα του, που τον οδηγούσε στο να πειραματίζεται διαρκώς, και τη θέλησή του να αγκαλιάσει τα νέα μέσα».
Kαταχωρισμένος ήδη ως ο μπεστ σέλερ καλλιτέχνης της μεταπολεμικής εποχής, ο ζωγράφος, συγγραφέας, σκηνοθέτης, εκδότης, μουσικός παραγωγός, ηθοποιός και μοντέλο, πειραματιζόταν διαρκώς με τα πάντα.
Στην εφήμερη τέχνη του πάπα της ποπ έργο θα βρούμε πίνακες, φωτογραφίες, κομμάτια φιλμ, γλυπτά, ηχογραφήσεις, φορέματα και πρώιμο ψηφιακό υλικό καθώς δεν άφησε κανέναν νεωτερισμό που να μην τον σφραγίσει με την παρουσία του.
Σε αντίθεση με αυτό που είχε δηλώσει το 1975 στη «Φιλοσοφία» του πως «όταν πεθάνω δεν θέλω να μείνει κανένα ίχνος μου. Δεν θέλω να αφήσω τίποτα πίσω», ο Γουόρχολ κατάφερε να αφήσει το σημάδι του σε όλους σχεδόν του τομείς της σύγχρονης τέχνης με τα έργα του να συνεχίζουν να εκτίθενται σήμερα σε περισσότερα από 50 μουσεία και να μονοπωλούν το ενδιαφέρον κάθε φορά που δημοπρατούνται.
Τον Φεβρουάριο του 2013 πάνω από 125 έργα του καλλιτέχνη βγήκαν σε δημοπρασία στο Iντερνετ, ανάμεσά τους μπλουζάκια, σχέδια, πίνακες, φωτογραφίες, αρνητικά φωτογραφιών κ.ά.
Τον Νοέμβρη της ίδιας χρονιάς το μνημειώδες «Crash Car Silver (Double Disaster)» πωλήθηκε από τον οίκο Sotheby's έναντι του ποσού των 105 εκατ. δολαρίων (78 εκατ. ευρώ) σε δημοπρασία στη Νέα Υόρκη, δημιουργώντας νέο ιστορικό ρεκόρ για έργο του Αμερικανού καλλιτέχνη.
Νωρίτερα, το 2006, η προσωπογραφία του Mάο που ζωγράφισε το 1972 θα έφτανε να πωληθεί σε δημοπρασία των Christie's στην τιμή των 17,1 εκατ. δολαρίων σε έναν μεγιστάνα από το Xονγκ Kονγκ.
Τα «χρυσά» πίξελ
Μπορεί η τεχνολογία της δισκέτας να είναι σήμερα ξεπερασμένη, όμως στην περίπτωση της υπόθεσης που έφερε στο φως η ιδέα ενός φανατικού θαυμαστή του Aντι Γουόρχολ αποδείχτηκε θησαυρός.
Η ηλεκτρονική βερσιόν της διάσημης κονσέρβας Campbell το σύμβολο της μεταπολεμικής, καταναλωτικής κουλτούρας των ΗΠΑ, που ο Αντι Γουόρχολ φιλοτέχνησε τη δεκαετία του '60, βρέθηκε ανάμεσα σε άλλα στις δισκέτες ενός παλιού Amiga που ο καλλιτέχνης χρησιμοποίησε για λίγο διάστημα ώστε να πειραματιστεί με τη νέα, για την εποχή, τεχνολογία.
Το Μουσείο Γουόρχολ δημοσιοποίησε εικόνες από τα «παγιδευμένα» αρχεία: την Αφροδίτη του Μποτιτσέλι (με τρία μάτια), ένα αυτοπορτρέτο του καλλιτέχνη και το περιβόητο κουτί της κονσέρβας Κάμπελ .
Tromaktiko
