Ραγδαίες γεωπολιτικές εξελίξεις προβλέπει το Stratfor: Έφθασε το τέλος της συμμαχίας ΗΠΑ-Τουρκίας

Το αμερικανικό think tank Stratfor, εκτιμά με ανάλυσή του ότι η συμμαχία ΗΠΑ-Τουρκίας έφθασε στο τέλος της. Η ανάλυση που υπογράφει ο Sinan Ciddi αναφέρει όσα ο πρώην πλέον ΥΠΕΞ των ΗΠΑ Ρεξ Τίλερσον είπε πρόσφατα: οι σχέσεις μεταξύ της Τουρκίας και των ΗΠΑ έχουν φτάσει σε «σημείο κρίσης».

Η ανάλυση στηρίζεται στην πεποίθηση πως ΗΠΑ και Τουρκία ακολουθούν αποκλίνουσες προσεγγίσεις ως προς τον εμφύλιο πόλεμο στη Συρία.Τα τελευταία 24ωρα οι δηλώσεις Τραμπ περί αποχώρησης από τη Συρία “για να αναλάβουν άλλοι” προκαλούν άλλες σκέψεις. Η ανάλυση του Stratfor κάνει μια αναδρομή στην σχέση ΗΠΑ-Τουρκίας που “αναπτύχθηκε μεταξύ των ΗΠΑ και της Τουρκίας σε μεγάλο βαθμό ως υποπροϊόν του Ψυχρού Πολέμου”.

Στη συνέχεια ο συντάκτης της ανάλυσης επισημαίνει τα “προβλήματα που κατά καιρούς προέκυψαν”:

“Μετά την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο το 1974, για παράδειγμα, οι ΗΠΑ επέβαλαν εμπάργκο όπλων στη χώρα (η κίνηση αυτή αύξησε το αίσθημα προδοσίας που αισθάνθηκε η Άγκυρα αφότου η Ουάσινγκτον κανόνισε να αποσύρει τους πυρηνικούς πυραύλους της από την Τουρκία, κατά τη διάρκεια της πυραυλικής κρίσης της Κούβας το 1962).

Πιο πρόσφατα, η αμερικανική εισβολή στο Ιράκ το 2003 -κατά τη διάρκεια της οποίας η Τουρκία αρνήθηκε να επιτρέψει την ανάπτυξη αμερικανικού στρατιωτικού προσωπικού στο έδαφός της- ψύχρανε τις σχέσεις μεταξύ των δύο ηγετών στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Η Άγκυρα έβαλε κατά της πολιτικής «ή είστε μαζί μας, ή εναντίον μας» του Τζορτζ Μπους, ενώ το Πεντάγωνο αμφισβήτησε την αξιοπιστία της Τουρκίας ως συμμάχου. Ωστόσο, οι δύο πλευρές κατάφεραν να ξεπεράσουν τις διαφορές τους πίσω από κλειστές πόρτες και να καταλήξουν σε μια αμοιβαία αποδεκτή λύση”.

Φθάνοντας στο σήμερα και στον εμφύλιο της Συρίας ο συντάκτης επισημαίνει ότι “οι ΗΠΑ, επικεντρωμένες στην εξάλειψη της τζιχαντιστικής οργάνωσης, έχουν βασιστεί σε Κούρδους αντάρτες όπως οι Μονάδες Λαϊκής Προστασίας (YPG) για βοήθεια στη μάχη. Όμως η στήριξη της Ουάσινγκτον στους Κούρδους αποτέλεσε πηγή εκνευρισμού και διαμάχης για τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, εν μέρει διότι η Τουρκία θεωρεί το YPG τρομοκρατική οργάνωση. 

Επιπλέον, η Άγκυρα αισθάνθηκε πως με το να βάζουν σε προτεραιότητα τη μάχη κατά του Ισλαμικού Κράτους και με το να παρέχουν στήριξη στην πρωτοβουλία για τη δημιουργία Κουρδικού κράτους στα νότια σύνορα της Τουρκίας, οι ΗΠΑ ηθελημένα αγνοούν τις τουρκικές ανησυχίες για την ασφάλεια.

Ως απάντηση, η Τουρκία επικεντρώνεται όλο και περισσότερο στους δικούς της στόχους, έναντι αυτών των ΗΠΑ. Η Άγκυρα έχει επικεντρώσει τις προσπάθειές της στη Συρία στην ανατροπή της κυβέρνησης του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ, ενώ στηρίζει ριζοσπαστικές εξτρεμιστικές ομάδες στη χώρα για να τα βάλουν με το YPG”.

Το “αγκάθι” των S-400

Υπάρχει και η υπόθεση των S-400 η οποία κατά το Stratfor έχει εκνευρίσει τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Από την άλλη πλευρά το καθεστώς Ερντογάν βάλλει όλο και περισσότερο κατά της Δύσης -και ιδιαίτερα των ΗΠΑ- μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου του 2016. Η τουρκική κυβέρνηση κατηγορεί τακτικά τις ΗΠΑ για υπόθαλψη του φερόμενου ως «εγκέφαλου» του πραξικοπήματος, Φετουλά Γκιουλέν.

Πρόβλημα αποτελεί και η πρόσφατη δίκη και καταδίκη Τούρκου τραπεζίτη στις ΗΠΑ,με τον οποίο ο Ερντογάν και η κυβέρνησή του έχουν συνεργαστεί για να υπονομεύσουν την Ουάσινγκτον, αψηφώντας τις κυρώσεις που έχουν επιβάλει οι ΗΠΑ στο Ιράν, μέσω της πώλησης ιρανικού πετρελαίου.

Η Τουρκία ως αντίποινα έχει αρχίσει να φυλακίζει Αμερικανούς πολίτες καθώς και Τούρκους υπαλλήλους αμερικανικών επιχειρήσεων και αποστολών στη χώρα, κάτι που αξιωματούχοι της Ουάσινγκτον καταδικάζουν ως συλλήψεις με πολιτικά κίνητρα. Υπάρχει κάθε λόγος να θεωρηθεί πως οι εχθροπραξίες μεταξύ των δύο χωρών θα συνεχίσουν να κλιμακώνονται καθώς περνά ο χρόνος.

Και η ανάλυση του Stratfor καταλήγει:

Η διπλωματία δεν φαίνεται να αποτελεί πλέον μια βιώσιμη επιλογή για την Άγκυρα και την Ουάσινγκτον. Τα τελευταία χρόνια, ο πρόεδρος της Τουρκίας έχει εκμεταλλευτεί κάθε ευκαιρία για να συγκεντρώσει εξουσία. Η κυβέρνησή του απέλυσε περισσότερους από 150.000 δημόσιους υπαλλήλους σε μια προσπάθεια να εξαλείψουν τους διαφωνούντες, όμως έτσι έχει μειώσει δραστικά τον αριθμό των μερών και των απόψεων που εμπλέκονται στην εξωτερική πολιτική της Τουρκίας. Οι ΗΠΑ, εν τω μεταξύ, δεν έχουν καν πρέσβη στην Άγκυρα αυτή τη στιγμή.

Η διατλαντική συμμαχία μεταξύ των ΗΠΑ και της Τουρκίας χρειάστηκε δεκαετίες για να χτιστεί πάνω σε θεμέλια αμοιβαίας εμπιστοσύνης και συνεργασίας. Σήμερα, μια σειρά συνειδητών επιλογών από τους ηγέτες και των δύο χωρών έχουν φέρει τη σχέση σε μια κατάσταση αποσύνθεσης, που μπορεί να χρειαστεί και μια γενιά για να αντιστραφεί, εάν μπορέσει ποτέ να αντιστραφεί.

πηγή

Read more

Σκληρή απάντηση Κοσόβου στην έντονη κριτική Ερντογάν

Ο αναπληρωτής πρωθυπουργός του Κοσόβου Φάτμιρ Λίμαϊ αντέδρασε έντονα στην κριτική που άσκησε ο Ταγίπ Ερντογάν στον πρωθυπουργό του Κοσόβου, Ράμους Χαραντινάι επειδή καθαίρεσε τον υπουργό Εσωτερικών και τον αρχηγό της μυστικής αστυνομίας μετά την έκδοση έξι Τούρκων γκιουλενιστών στην Τουρκία.

«Δεν είμαστε υποτελείς κανενός. Το μήνυμά μου είναι ότι το Κόσοβο είναι ανεξάρτητο κράτος και κανένας δεν έχει το δικαίωμα να εξαπολύει απειλές. Ο πρωθυπουργός έλαβε την εντολή διακυβέρνησης από τον λαό και μόνον αυτός μπορεί να ζητήσει την αλλαγή του και όχι κάποιο ξένο κράτος», απάντησε στον Τούρκο πρόεδρο, ο Φάτμιρ Λίμαϊ σε συνέντευξη Τύπου, από την πόλη Πρίζρεν.

 

Ο αναπληρωτής πρωθυπουργός του Κοσόβου τόνισε ότι το Κόσοβο είναι δυτικοευρωπαϊκό κράτος και η κυβέρνηση υπερασπίζεται το Σύνταγμα και τα συμφέροντα της χώρας ενώ, σε έντονο ύφος, διεμήνυσε ότι "όποιος το αμφισβητήσει αυτό θα λάβει την κατάλληλη απάντηση".

 

Η κρίση στις σχέσεις της Πρίστινας με την 'Αγκυρα εκδηλώθηκε εξαιτίας της σύλληψης στο Κόσοβο και έκδοσης στην Τουρκία, έξι Τούρκων υπηκόων, οπαδών του κινήματος του Φετουλάχ Γκιούλ, την περασμένη Πέμπτη σε κοινή επιχείρηση της τουρκικής ΜΙΤ και της μυστικής αστυνομίας του Κοσόβου.

 

Το γεγονός ότι δεν ενημερώθηκε η πολιτική ηγεσία του Κοσόβου και δεν τηρήθηκαν οι νόμιμες διαδικασίες για την έκδοσή τους αλλά και εξαιτίας της συμμετοχής Τούρκων πρακτόρων στην επιχείρηση, εξόργισαν τον πρωθυπουργό Ράμους Χαραντινάι ο οποίος έπαυσε τον υπουργό Εσωτερικών και τον διοικητή της μυστικής αστυνομίας. Διατάχθηκε επίσης εισαγγελική έρευνα για να αποδοθούν και ποινικές ευθύνες.

 

Ο πρόεδρος της Τουρκίας αντέδρασε άμεσα. Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μιλώντας, εχθές, σε συγκέντρωση στην Κωνσταντινούπολη εξαπέλυσε μύδρους κατά του Χαραντινάι.

 

«Ε, πρωθυπουργέ του Κοσόβου, με τίνος τις οδηγίες τα έκανες αυτά; Από πότε προστατεύεις εκείνους που προσπάθησαν να κάνουν πραξικόπημα στην Τουρκία; Δεν ξέρεις ότι αναγνωρίσαμε την ανεξαρτησία σας αμέσως μετά την Αμερική; Πώς μπορείς να υπερασπίζεσαι τους πραξικοπηματίες και η Τουρκία σ' έχει αγκαλιάσει ως αδερφό; Θα το πληρώσεις αυτό. Η καριέρα σου τελείωσε. Οι αδερφοί μου στο Κόσοβο δεν πρέπει να παρέχουν εμπιστοσύνη σε έναν πρωθυπουργό όπως εσύ. Οι αδερφοί μου του Κοσόβου, οι Κοσοβάροι που γνωρίζω, θα ζητήσουν να λογοδοτήσεις για αυτό που έκανες», προειδοποίησε σε έντονο ύφος ο Ταγίπ Ερντογάν.

 Πηγή: AΠΕ - ΜΠΕ

Read more

ΕΚΤΑΚΤΟ: Θαλάσσιο «Τέρας» εμφανίστηκε στη λίμνη Αμβρακία !!

Σήμερα το πρωί ένας ψαράς από την Παπαδάτου Ξηρομέρου μαζί με συνάδελφο του, ψάρευαν στη λίμνη Αμβρακία προς το Παπαδιώτικο μέρος. Ενώ είχαν ολοκληρώσει το ψάρεμα είδαν στην ήρεμη επιφάνεια της λίμνης να βγάζει το κεφάλι του έξω από το νερό κάτι απροσδιόριστο ένα Θαλάσσιο τέρας. Το περίεργο αυτό πλάσμα κολυμπούσε προς τη μέση της λίμνης με σχετικά υψηλή ταχύτητα

            Κάποιοι στην Παπαδάτου σπεύδουν να το εκλάβουν ως απόδειξη ύπαρξης τέρατος, ενώ κάποιοι περισσότερο σκεπτικιστές υποστηρίζουν ότι απλά πρόκειται για κομμένο κούτσουρο (δένδρο) το οποίο βγήκε στην επιφάνεια και παρασύρεται από το νερό. Ήδη μόλις το έμαθαν στα γειτονικά χωριά Στάνος, Κωνωπίνα, Κατούνα, Φυτείες σταυροκοπιούνται και ετοιμάζουν λιτανείες, ενώ το Λιμενικό ξεκίνησε τις έρευνες για τον εντοπισμό του τέρατος και στο χώρο όπου ναναι καταφθάνουν και οι δημοτικές αρχές Ξηρομέρου….

Περισσότερα σε λίγο ΔΕΙΤΕ ΦΩΤΟ…

Καλή Πρωταπριλιά σε όλους και μη ξεχνάτε μπορεί να είναι και καλό να μας «κοροϊδεύουν» μόνο για μία μέρα! Καλό μήνα!!!

πηγη

Read more

Αυτά είναι τα επικίνδυνα πράγματα που κρύβονται σε κάθε σπίτι

Υπάρχουν πολλοί κίνδυνοι που δε γνωρίζετε ότι βρίσκονται μέσα στο σπίτι σας και δεν μπορείτε να ελέγξετε. Η αλήθεια είναι πως είναι δύσκολο να καταλάβετε πότε ένα προϊόν αποτελεί απειλή για την υγεία σας και με τι θα μπορούσατε να το αντικαταστήσετε.

Δείτε ποια είναι τα είδη σπιτιού που πραγματικά βάζουν τη ζωή σας σε κίνδυνο.

Αντικολλητικά σκεύη Ενώ είναι πολύ βολικό να έχετε αντικολλητικά σκεύη στο σπίτι σας, δεν είναι ασφαλή για εσάς. Το υλικό που κάνει τα σκεύη μαγειρικής αντικολλητικά λέγεται πολυτετραφθοροαιθυλένιο και είναι αυτό που απελευθερώνει αέρια όταν ζεσταίνεται. Αυτά είναι τα αέρια που αποτελούν μεγάλο κίνδυνο για την υγείας σας καθώς μεταξύ άλλων μπορούν να προκαλέσουν καρκίνο.

Ναφθαλίνη Αυτά τα «αθώα» μπαλάκια που χρησιμοποιούνταν κατά κόρον παλιότερα τελικά δεν είναι καθόλου χρήσιμα. Μπορεί να μην έχει αποδειχτεί ακόμα ότι η ναφθαλίνη προκαλεί καρκίνο στον άνθρωπο (έχει αποδειχτεί ότι προκαλεί στα ζώα) αλλά πρόκειται για ένα υλικό το οποίο μπορεί να καταστρέψει τα κύτταρα του αίματος.

Αποσμητικά χώρου Τα αποσμητικά χώρου περιέχουν τοξίνες οι οποίες με τον καιρό συσσωρεύονται στον οργανισμό σας και μπορεί να επηρεάσουν τις ορμόνες σας. Ψάξτε αποσμητικά με βιολογική πιστοποίηση.

Αντιβακτηριδιακά σαπούνια Για πολλά χρόνια θεωρούνταν ο καλύτερος τρόπος να κρατήσετε μακριά τα μικρόβια. Παρόλα αυτά, τα συστατικά που περιέχουν είναι στην πραγματικότητα πολύ επικίνδυνα. Μπορεί να δημιουργήσουν ανθεκτικά βακτήρια τα οποία δεν παθαίνουν τίποτα πράγμα το οποίο φυσικά είναι πάρα πολύ κακό.

Καθαριστικά φούρνου Πολλά από τα καθαριστικά φούρνου περιέχουν διαβρωτικές ουσίες οι οποίες αν τις εισπνεύσετε ή τις καταπιείτε μπορεί να έχουν αρνητικές επιπτώσεις στο γαστρεντερικό και το αναπνευστικό σύστημα. Καλύτερα φορέστε μάσκα και μην εισπνέετε κοντά στον φούρνο όταν τον καθαρίζετε.

Καθαριστικά τουαλέτας Τα συστατικά που περιέχονται στα καθαριστικά τουαλέτας είναι τα ίδια με εκείνα που μπορεί να προκαλέσουν καψίματα στο δέρμα και στα μάτια. Επίσης, είναι ιδιαιτέρως επικίνδυνα όταν αναμειγνύονται με άλλα είδη καθαριστικών. 

πηγη 

Read more

Πώς είναι ο Παράδεισος και η Κόλαση στις μεγάλες θρησκείες

Μετά θάνατον ζωή την έχουν αποκαλέσει και είναι η βαθιά ριζωμένη πεποίθηση πως ένα ουσιαστικό κομμάτι της ταυτότητας ή της συνείδησής μας συνεχίζει να ζει ακόμα και μετά το τέλος του φθαρτού σώματος.

Οι θρησκείες επιμένουν εξάλλου πως η επίγεια ζωή δεν είναι παρά ένα προπαρασκευαστικό στάδιο για τον «άλλο» κόσμο, τον αιώνιο, τον αληθινό, τον παντοτινό. Και είναι οι πράξεις μας στο σύντομο αυτό πέρασμά μας από τη ζωή που θα καθορίσουν την τύχη μας όταν η ψυχή ή το πνεύμα περάσει στο επέκεινα.

Ο θάνατος δεν είναι λοιπόν το τέλος, παρά ένα πέρασμα σε μια άλλη σφαίρα, μια σφαίρα που έχουν βαλθεί να περιγράψουν οι πάντες, από τα θρησκευτικά δόγματα και τη μεταφυσική μέχρι και κάθε εσωτερική, ερμητική και μυστικιστική λατρεία.

Είναι ωστόσο οι μεγάλες αφηγήσεις για το υπέρτατο ον που μονοπωλούν όχι μόνο το ενδιαφέρον, αλλά και την ίδια την ουσία της μετά θάνατον κατάστασης. Ο Θεός, ή ένας θεός τέλος πάντων, που θα καθορίσει με την πάνσοφη κρίση του τα ανθρώπινα πεπραγμένα στη Γη απονέμοντας την αιώνια επιβράβευση ή τα παντοτινά μαρτύρια.

Τον Παράδεισο ή την Κόλαση, κοντολογίς, έννοιες που έχουν ριζώσει στο φαντασιακό μας για περισσότερο απ’ όσο μπορεί να θυμηθεί ο άνθρωπος. Έννοιες κοσμολογικές, εσχατολογικές, υπερβατικές και εξόχως θρησκευτικές που περιλαμβάνουν τα πάντα, από θεούς, δαίμονες, αγίους και προγόνους μέχρι φριχτά βασανιστήρια και εσαεί τιμωρίες.

Από τη μία έχουμε τον ιερό Παράδεισο, το ανώτατο μέρος όπου πηγαίνουν οι ενάρετοι και οι δίκαιοι, και από την άλλη την καταραμένη Κόλαση, αυτόν τον κάτω κόσμο που κανείς δεν θέλει να βρεθεί εντός του.

Πώς γεννήθηκαν όμως αυτές οι έννοιες; Τις έφερε πράγματι στις βαλίτσες του ο χριστιανισμός ή μήπως προϋπήρχαν ως δοξασίες σε ακόμα πιο αρχαίες θρησκευτικές πεποιθήσεις. Στη δική μας γλώσσα για Παράδεισο πρωτομίλησε ο Ξενοφώντας, τόσο στην «Κύρου Ανάβαση» και την «Κύρου Παιδεία» όσο και τα «Ελληνικά» του, αναφερόμενος στους περιφραγμένους λειμώνες (λιβάδια) του πέρση βασιλιά.

Ως «Παράδεισο» απέδωσαν αργότερα οι έλληνες λόγιοι στην κοινή ελληνιστική τον εβραϊκό Κήπο της Εδέμ, τον τόπο όπου τοποθέτησε ο Θεός τους Πρωτόπλαστους, στη σπουδαιότερη μετάφραση της Παλαιάς Διαθήκης («Εβδομήκοντα») στα ελληνικά.

Όσο για την Κόλαση, εκεί που τιμωρούνται οι αμαρτωλοί και οι φαύλοι, μαθαίνουμε γι’ αυτή από τον Ματθαίο (25:46): «ἀπελεύσονται οὗτοι εἰς κόλασιν αἰώνιον, οἱ δὲ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιον». Ο Μάρκος μάς λέει μάλιστα (9:47) πως πρέπει να κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας για να μη βρεθούμε εκεί, ακόμα και τα μάτια μας να βγάλουμε αν είναι αυτά που θα μας φέρνουν στην αμαρτία: «καὶ ἐὰν ὁ ὀφθαλμός σου σκανδαλίζῃ σε, ἔκβαλε αὐτόν· καλὸν σοί ἐστι μονόφθαλμον εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, ἢ τοὺς δύο ὀφθαλμοὺς ἔχοντα ἀπελθεῖν εἰς τὴν γέενναν τοῦ πυρός».

Αλλά και ο Ιωάννης δεν μασά καθόλου τα λόγια του στην «Αποκάλυψή» του (21:8) για το τι εστί Κόλαση: «Οι δειλοί όμως, οι άπιστοι, οι βδελυροί, οι φονιάδες, οι πόρνοι, οι μάγοι, οι ειδωλολάτρες κι όσοι αντιστρατεύονται την αλήθεια, θα ’χουν το μερίδιό τους στη λίμνη που καίγεται με φωτιά και θειάφι. Αυτός είναι ο δεύτερος θάνατος».

Ο πιστός χριστιανός ξέρει καλά τι είναι ο Παράδεισος και η Κόλαση, αν και οι έννοιες φαίνεται να προϋπάρχουν του χριστιανισμού. Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν άλλωστε τον Άδη τους, τον κύριο του Κάτω Κόσμου που λειτούργησε ως βάση για πολλές θρησκευτικές κολάσεις. Αλλά και ο ζωροαστρισμός φαίνεται πως έχει επηρεάσει βαθύτατα τις αβρααμικές θρησκείες, ως παλαιότερος των τριών μεγάλων μονοθεϊστικών παραδόσεων και κυρίαρχο ρεύμα στη Μεσοποταμία. Και ήταν αυτός πιθανότατα που μας κληροδότησε τη βάση για τον Παράδεισο και την Κόλαση, μπολιάζοντας τα μυαλά των πρώτων πιστών των άλλων θρησκειών με την αιώνια ανταμοιβή ή το μαρτύριο της ψυχής μετά το μοιραίο.

Να πώς κατάλαβαν και μεταμόρφωσαν τον Παράδεισο και την Κόλαση του Ζωροάστρη μια σειρά από μεγάλες και ιστορικές θρησκείες Ιουδαϊσμός

Θα περίμενε κανείς πως ο εβραϊσμός, ως μια από τις παλαιότερες και με μεγαλύτερη διάχυση στις άλλες μονοθεϊστικές θρησκείες παράδοση, θα είχε μια ξεκάθαρη άποψη για τον Παράδεισο. Στην πραγματικότητα όμως η Παλαιά Διαθήκη κάνει ελάχιστες και αποσπασματικές αναφορές για τα μετά της ζωής, καθώς αυτό που κυρίως την ενδιαφέρει είναι η επίγεια ζωή και η άμεση, φυσική και συγκεκριμένη επιβράβευση ή τιμωρία για τις πράξεις σου σε αυτόν τον κόσμο (όπως μας λέει, για παράδειγμα, στο Λευιτικόν 26:3-9 και το Δευτερονόμιο 11:13-15).

Κι έτσι ό,τι έχουμε από την ιουδαϊκή ιδέα περί Παραδείσου δεν είναι παρά ερμηνείες μεταγενέστερων. Αυτοί μας λένε, για παράδειγμα, πως οι εβραίοι έχουν Παράδεισο, μόνο που θα συμβεί μόνο μετά την έλευση του Μεσσία, όταν οι νεκροί σηκωθούν από τους τάφους τους. «Σαμάγιμ» (ουρανοί) είναι στα εβραϊκά ο τόπος όπου κατοικεί ο Θεός και οι άγγελοί του, αλλά και οι ενάρετοι νεκροί, μόνο που δεν μας λέει η Πεντάτευχος τίποτα περισσότερο.

Τα ιερά κείμενα των ιουδαίων δεν περιλαμβάνουν ενδείξεις για τη μετά θάνατον ζωή και όταν αυτή αναφέρεται, είναι σε ραβινικές ερμηνείες που ήρθαν αρκετές εκατοντάδες χρόνια αργότερα. Η Τορά αναφέρει ωστόσο πως ο Αβραάμ, ο Ισμαήλ, ο Ισαάκ, ο Ιακώβ, ο Μωϋσής και ο Ααρών συνάντησαν τους ανθρώπους τους μετά θάνατον. Αυτή η κοινή συνάντηση ερμηνεύτηκε ως κάτι διαφορετικό από τον απλό θάνατό τους.

Αυτό δεν σημαίνει πως ο ιουδαϊσμός πιστεύει πως ο φυσικός θάνατος είναι το τέλος του ανθρώπου, δεν έχει απλώς συνεκτική εξήγηση για το τι ακριβώς συμβαίνει στην ψυχή. Κάποιας μορφής ανταμοιβή φαίνεται πάντως να υπάρχει και έχει να κάνει με τον Κήπο της Εδέμ, που δεν είναι ωστόσο ο ίδιος με τον Παράδεισο του Αδάμ και της Εύας.

Η εβραϊκή Κόλαση είναι ωστόσο πιο επαρκώς καθορισμένη από τον Παράδεισο, και πάλι όμως οι αναφορές της ενυπάρχουν κυρίως στον εβραϊκό μυστικισμό (Καμπαλά) και όχι στον κανόνα της Παλαιάς Διαθήκης. Η Κόλαση των ιουδαίων φαίνεται να είναι κάτι σαν καθαρτήριο, μια μεταβατική κατάσταση δηλαδή που δεν έχει τον τελεσίδικο χαρακτήρα του χριστιανισμού. Και προσλαμβάνεται περισσότερο συμβολικά παρά κυριολεκτικά.

Η εβραϊκή Βίβλος αναφέρεται και πάλι ελάχιστα στην έννοια της Κόλασης, περιγράφοντάς τη απλώς ως το μέρος όπου κατοικούν οι ψυχές των νεκρών. Η Καμπαλά, που δεν περιλαμβάνεται στα επίσημα κείμενα της θρησκείας, εξηγεί πάντως πως Κόλαση υπάρχει και είναι μια κοιλάδα όπου θυσιάζονται παιδιά στον δαίμονα Μολώχ. Και πάλι έχει όμως μια μεταβατική φύση, καθώς κανείς δεν παραμένει εκεί εις το διηνεκές.

Στον «Εκκλησιαστή» και τον «Ιώβ» αναφέρεται μάλιστα πως όλοι οι νεκροί πάνε στο μέρος αυτό με τις φωτιές που καίνε, είτε ήταν καλοί είτε κακοί στη ζωή, είτε δούλοι είτε ελεύθεροι, είτε φτωχοί είτε πλούσιοι. Οι βιβλικοί μελετητές μάς λένε πως ο πρώιμος εβραϊσμός δεν είχε καν έννοιες για τη μετά θάνατον ζωή και τις απέκτησε κατά τα ελληνιστικά χρόνια, από την επαφή του με τα ελληνικά βασίλεια…

Χριστιανισμός

Ακόμα και οι πιστοί χριστιανοί πιστεύουν πως ξέρουν πώς είναι υποτίθεται ο Παράδεισος, μόνο που η πεποίθησή τους δεν είναι ακριβώς σωστή. Ο Παράδεισος των χριστιανών έλκει την καταγωγή του από την Ιερουσαλήμ με τις 12 πύλες, καθεμία εκ των οποίων έχει το όνομα μιας από τις φυλές του Ισραήλ, αλλά και έναν άγγελο για φύλακα.

Έχει ακόμα 12 πηγές, για καθέναν από τους αποστόλους, αλλά και ένα πελώριο τείχος φτιαγμένο από υλικά που δεν συναντάς στη Γη. Εκεί θα βρεις το ποτάμι με το «νερό της ζωής», που πηγάζει από τον Θρόνο του Θεού, και τα δέντρα που παράγουν κάθε μήνα τα «φρούτα της ζωής». Όποιος ζει στον Παράδεισο, έχει το όνομα του Θεού γραμμένο στο μέτωπό του και δεν νιώθει πόνο. Ούτε χύνει δάκρυα.

Ο Παράδεισος των χριστιανών είναι ένας τόπος γαλήνης. Αντανακλά μάλιστα τις ρίζες της θρησκείας στον ιουδαϊσμό, καθώς περιλαμβάνει μια πόλη που ονομάζεται Νέα Ιερουσαλήμ, την οποία περιγράφει διεξοδικά η Αποκάλυψη του Ιωάννη. Έχει υποστηριχθεί πάντως από σπουδαίους θεολόγους πως πολλά από αυτά λειτουργούν ως μεταφορές και ο Παράδεισος δεν πρέπει κατ’ ανάγκη να εκλαμβάνεται ως ένας πραγματικός τόπος «εκεί πάνω». Αλλά και πως δεν είναι η τελική κατοικία των ενάρετων, καθώς όλα θα κριθούν μετά τη Δευτέρα Παρουσία.

Η Κόλαση των χριστιανών μοιάζει αρκετά με τον Κάτω Κόσμο των αρχαίων Ελλήνων. Με φωτιές ολόγυρα, εκεί καίγονται και βασανίζονται αιωνίως οι ψυχές των αμαρτωλών. Ο Μάρκος την περιγράφει χαρακτηριστικά ως το μέρος που δεν σβήνει ποτέ η φλόγα. Στον καθολικισμό μάλιστα αρκετές ιδέες περί Κολάσεως έχουν προέλθει από την «Κόλαση» του Δάντη.

Η Καινή Διαθήκη την αφηγείται πάντως ως συνδυασμό της εβραϊκής ιδέας περί αιώνιας φωτιάς (Γέεννα) και της αρχαιοελληνικής ως αιώνιας τιμωρίας (Άδης). Για τον καθολικισμό είναι περισσότερο η τιμωρία της απομάκρυνσης της ψυχής από τον Θεό και το καλό, καθώς για να βρεθεί κάποιος στο εσωτερικό της πρέπει να πεθάνει ως αμαρτωλός και να μην έχει μετανοήσει για τα κρίματά του.

Μόνο που αυτή η Κόλαση έχει και μεταβατικό και τελεσίδικο χαρακτήρα, καθώς μετά τη Μέρα της Κρίσης και την ανάσταση των νεκρών εκεί θα καταλήξουν οι ψυχές όσων κριθούν ακατάλληλοι για τον Παράδεισο. Και θα ζήσουν εις το διηνεκές διαχωρισμένοι από τον Θεό, κάτι που δέχονται όλα τα δόγματα της χριστιανικής πίστης…

Ισλαμισμός

Αν ζήσεις τη ζωή σου ως ενάρετος μουσουλμάνος, τότε θα περάσεις την αιωνιότητα σε έναν κήπο όπου η θερμοκρασία είναι πάντοτε ιδανική. Εκεί, στους άνετους χρυσοποίκιλτους καναπέδες, θα σε περιμένουν καλοσχηματισμένες κοπέλες με μεγάλα, όμορφα μάτια και μεταξωτά φορέματα, θα γεύεσαι όλα τα καλά του κόσμου και θα περιβάλλεσαι από όλους σου τους αγαπημένους.

Η ισλαμική εκδοχή του Παραδείσου είναι ο τελικός τόπος προορισμού του ενάρετου και του ευσεβούς πιστού και έχει πολλά κοινά με τον εβραϊκό Κήπο των Πρωτόπλαστων. Οι μουσουλμάνοι χρησιμοποιούν αρκετές λέξεις για να περιγράψουν διάφορες βαθμίδες του Παραδείσου, οι οποίες έχουν αποκτήσει με τον χρόνο το ίδιο πάνω-κάτω νόημα. Ο δικός τους Παράδεισος είναι ένας τόπος που εκλαμβάνεται κυριολεκτικά, ένα μαγικό μέρος όπου πραγματοποιούνται όλες οι επιθυμίες σου. Εκεί θα ζήσεις αιώνια ευτυχισμένος, χωρίς να έχεις ποτέ αρνητικά συναισθήματα.

Η μουσουλμανική κοσμολογία αναγνωρίζει 7 στρώματα στον Παράδεισο και άλλα 7 στην Κόλαση. «Ουρανούς» τους αποκαλεί το Κοράνι και εκεί καταλήγουν οι ενάρετοι μετά τον θνητό θάνατό τους. Υπάρχουν ωστόσο αρκετές διαφοροποιήσεις εντός του ισλαμισμού. Οι σουφιστικές παραδόσεις, για παράδειγμα, τοποθετούν τον Παράδεισο μετά τον έβδομο ουρανό, μεταξύ ογδόου και ενάτου. Στο Κεφάλαιο (Σουράτ) 21:30, για παράδειγμα (αλλά και στο 67:5), μαθαίνουμε πως ο κατώτατος ουρανός είναι το Σύμπαν, το οποίο έχει πάνω του άλλους έξι ουρανούς.

Το Κοράνι βρίθει από αναφορές (13:15, 18:31, 38:49-54, 35:33-35, 52:17-27, 78:31-34) για τις ανταμοιβές της ισλαμικής Εδέμ. Ο κήπος περιλαμβάνει ποτάμια, φρούτα και παχυλές σκιές, αλλά και κοπέλες (ή παρθένες, σε κάποιες μεταφράσεις) που περιμένουν τον πιστό. Οι μουσουλμάνοι απορρίπτουν μάλιστα την έννοια του Προπατορικού Αμαρτήματος, πιστεύοντας πως κάθε άνθρωπος γεννιέται καθαρός. Τα παιδιά που πεθαίνουν πηγαίνουν αυτομάτως στον Παράδεισο, ανεξαρτήτως της θρησκείας των γονέων τους.

Για τους μωαμεθανούς το ισοζύγιο καλών και κακών πράξεων είναι μετρήσιμο και όσο πιο πολύ κλίνει ο ζυγός προς το καλό, σε τόσο ανώτερη παραδείσια βαθμίδα θα φτάσει η άφθαρτη ψυχή. Ακόμα και η κατώτερη βαθμίδα του Παραδείσου όμως λέγεται πως είναι τουλάχιστον εκατό φορές καλύτερη από την επίγεια ζωή. Στην έβδομη μάλιστα βαθμίδα, τα σπίτια των ανθρώπων χτίζονται από χέρια αγγέλων με αποκλειστικό δομικό υλικό τον χρυσό.

Από την άλλη, υπάρχει η Κόλαση. Παράδεισος και Κόλαση αναφέρονται συνήθως στα ίδια εδάφια του Κορανίου και σε χτυπητή αντίθεση μεταξύ τους. H Κόλαση του μωαμεθανού είναι ένας τόπος για τους κακούς με τις γνώριμες φωτιές που επικρατούν στις αβρααμικές θρησκείες. Από αυτή την Κόλαση δεν γλιτώνει ο καταδικασμένος, καθώς όποιος προσπαθήσει να αποδράσει θα υποστεί χειρότερα βασανιστήρια. Και τα βασανιστήρια είναι εδώ όσο πιο φριχτά παίρνει.

Η φωτιά δεν είναι άλλωστε παρά η αρχή των βασανιστηρίων, μιας και πρόκειται ουσιαστικά για ένα πύρινο τείχος που περιβάλλει τους φαύλους. Όποιος διαμαρτύρεται, λούζεται με καυτό νερό, «καυτό σαν λιωμένο ορείχαλκο», το οποίο καίει το πρόσωπό του. Αν και γίνεται χειρότερο, μιας και οι κολασμένοι φορούν πύρινα ρούχα και μαστιγώνονται με σιδερένιες ράβδους.

Το Κοράνι μάς λέει πως όλα αυτά θα συμβούν κατά τη Μέρα της Κρίσης, όταν ο κόσμος θα καταστραφεί και όλοι, ζωντανοί και νεκροί, θα κριθούν από τον Αλλάχ. Στην Κόλαση θα κατευθυνθούν όλοι οι άθεοι, όσοι έχουν παραβεί τους θείους νόμους ή έχουν απορρίψει τις Γραφές. Οι «εχθροί του Ισλάμ» στέλνονται κατευθείαν στην Κόλαση μετά τον θάνατό τους.

Ο βαθμός του βασανισμού έγκειται στην ποσότητα των αμαρτιών που θα έχει διαπράξει στον βίο του ο κολασμένος και τα δεινά που θα υποστεί δεν είναι μόνο σωματικά, αλλά και πνευματικά.

Και η Κόλαση έχει εφτά επίπεδα, αλλά και εφτά πύλες, τις οποίες διαβαίνουν διαφορετικές κατηγορίες αμαρτωλών, αν και εδώ υπάρχει μερίδα θεολόγων που αμφισβητούν τη μονιμότητα της Κόλασης για την καταδικασμένη ψυχή, πιστεύοντας πως είναι και στον μουσουλμανισμό μια μεταβατική κατάσταση κάθαρσης, ώστε να μετανοήσει ο άνθρωπος, να συγχωρεθεί και να μετακομίσει τελικά στον Παράδεισο…

Ινδουισμός

Οι θρησκευτικές παραδόσεις της Ανατολής δεν έχουν συνήθως προσδιορισμένους Παραδείσους, καθώς εκλαμβάνονται συμβολικά ως αποδέσμευση από τα δεινά της ύπαρξης. Οι ινδουιστές πιστεύουν εξάλλου στη μετενσάρκωση και ο Παράδεισος αποκτά εδώ την έννοια της απελευθέρωσης από τον αέναο αυτό κύκλο της ζωής. Και ο μόνος τρόπος να ξεφύγεις από τις απανωτές ζωές είναι μέσω του διαφωτισμού.

Στον ινδουισμό (βραχμανισμό) υπάρχει μια απόλυτη πραγματικότητα που υπερβαίνει την αισθητηριακή εμπειρία. Όλα είναι ρευστά και εύπλαστα και εξελίσσονται μάλιστα στον ιστορικό χρόνο, καθώς η θρησκεία έχει μεταμορφωθεί εντυπωσιακά από την αρχαιότητα ως και τις μέρες μας, ανταποκρινόμενη στην εκάστοτε εποχή.

Ιερά κείμενα δεν υπάρχουν, με τον τρόπο τουλάχιστον των δυτικών μονοθεϊστικών θρησκειών, παρά «δρόμοι σωτηρίας» για το σώμα και το πνεύμα. Για τους ινδουιστές εξάλλου ο κόσμος φτάνει συνεχώς σε ένα τέλος και αρχίζει πάλι από την αρχή, με τον ρευστό αυτό χωροχρόνο να μην αφήνει περιθώρια για παγιωμένες και προϋπάρχουσες καταστάσεις.

Σύμφωνα πάντως με τα παλαιότερα κείμενα της θρησκείας, τις Βέδες, αυτό που θα θεωρούσαμε ως Παράδεισο εμείς οι Δυτικοί είναι ένα συμβολικό μέρος που σε απελευθερώνει από την πλάνη του επίγειου κόσμου. Οι πράξεις μας (κάρμα) είναι αυτές που μας συνδέουν με τον πλαστό αισθητό κόσμο -καθώς αγνοούμε τον άλλο, τον αληθινό- και μας αναγκάζουν στον ατέρμονο αυτό κύκλο ζωής και αναγέννησης, από τον οποίο δύσκολα γλιτώνεις.

Μόνο αν αποδεσμευτείς από την άγνοιά σου και συνειδητοποιήσεις την πραγματική, υπερβατική, ζωή θα απαλλαχθείς από το φορτίο της ύπαρξης. Σε κάποια ινδουιστικά δόγματα υπάρχουν ωστόσο περισσότερο ορισμένοι Παράδεισοι, μια σαφής ινδουιστική κοσμολογία δηλαδή, που αποτελείται από οχτώ επίπεδα. Μια σειρά από παραδεισένιους κόσμους κοντολογίς όπου περνούν λίγο καιρό οι δίκαιοι και οι ενάρετοι μέχρι την επόμενη μετενσάρκωσή τους.

Αυτοί που έχουν κάνει καλό δηλαδή στο συγκεκριμένο επίγειο πέρασμά τους, μόνο που δεν είναι έτοιμοι ακόμα για το μεγάλο βήμα της απελευθέρωσης. Κάποιες ινδουιστικές παραδόσεις μιλούν για τον Παράδεισο, την υψηλότερη βαθμίδα των ουράνιων κόσμων, και είναι το μέρος όπου θα κατοικήσει η απελευθερωμένη ψυχή μέσα στην αιώνια ομορφιά και το φως.

Για τον ινδουισμό δεν είναι τελικός σκοπός ο Παράδεισος, καθώς όπου υφίσταται δεν είναι παρά εφήμερος και συνδέεται με το σώμα. Ο Παράδεισος είναι κι αυτός ατελής λοιπόν, άλλο ένα όνομα για την εγκόσμια υλική ζωή. Πάνω από τον επίγειο κόσμο υπάρχουν εξάλλου κι άλλοι νοητοί κόσμοι και πολλά μπορούν να συμβούν από την αλληλεπίδρασή τους.

Στο ίδιο μοτίβο κινείται και η Κόλαση (Σαμσάρα). Καθώς όλα συνδέονται με την αέναη αυτή αλληλουχία γέννησης-θανάτου-μετενσάρκωσης, κάθε ένοικος Κόλασης ή Παραδείσου θα επιστρέψει αναγκαστικά σε κάποια σφαίρα και θα κατοικήσει σε μια νέα ύπαρξη, μέχρι να ολοκληρωθεί κι αυτός ο κύκλος.

Όπως είπαμε, ο ινδουισμός δεν διέπεται από σταθερές αρχές και παραδεδομένες δοξασίες, κι έτσι σε κάποια δόγματά του υφίσταται μιας μορφής Κόλαση (Ναράκα), ένας κυριολεκτικός Κάτω Κόσμος όπου οι ψυχές περνούν διάφορα βασανιστήρια σύμφωνα με τις αμαρτίες τους στον πλαστό επίγειο κόσμο προκειμένου να εξιλεωθούν. Όποιος έκλεψε τον πλούτο του άλλου, τη γυναίκα ή τα παιδιά του στην επίγεια ζωή, για παράδειγμα, θα δεθεί με σχοινιά και θα αφεθεί να λυσσάξει της πείνας και της δίψας και θα δαρθεί μετά μέχρι λιποθυμίας. Όσο γι’ αυτόν που έζησε σε βάρος των άλλων, θα τιμωρηθεί από ένα τρομακτικό πλάσμα που τρέφεται με τις σάρκες του.

Η παραμονή των κολασμένων όμως είναι κι εδώ προσωρινή και ανάλογα με την κάθαρση της ψυχής, ο καταδικασμένος θα επιστρέψει (γιατί θα επιστρέψει αναγκαστικά) στη ζωή σε ανώτερα ή κατώτερα επίπεδα. Κάποια κείμενα περιγράφουν αυτόν τον τόπο ως έναν απύθμενο σκοτεινό λάκκο και υφίστανται δεινά για τις αμαρτίες.

Παρά το γεγονός ότι ινδουισμός, βουδισμός και ταοϊσμός έχουν τελείως διαφορετικές προσλαμβάνουσες για τη μεταθανάτια ζωή, περισσότερο μεταφορικές Κολάσεις και Παραδείσους δηλαδή παρά υλιστικές, υπάρχουν ρεύματά τους που εκλαμβάνουν τις έννοιες με παραπλήσιο τρόπο με τον μονοθεϊστικό δυτικό…

Βουδισμός

Ο μόνος τρόπος να περάσει ο βουδιστής στον Παράδεισο, τη Νιρβάνα, είναι να μην το θέλει! Κι αυτό γιατί το κλειδί της φώτισης, ώστε να γίνει κάποιος πεφωτισμένος και να μπορεί να εισέλθει στην ανώτερη αυτή μορφή ζωής δηλαδή, είναι η απάρνηση της επιθυμίας, κάθε επιθυμίας.

Το εγώ θα πρέπει να καταστρατηγηθεί ολότελα για να αγγίξει ο πιστός τη Νιρβάνα, ώστε να ζήσει μετά χωρίς έννοιες και θέλω. Για τον βουδισμό εξάλλου όλα τα δεινά και τα βάσανα εκπορεύονται από την επιθυμία, μια παγίδα που μας κρατά εγκλωβισμένους στον ιστό της ψευδαίσθησης που αποκαλούμε «εαυτό». Ο Βούδας κήρυξε πως η επιθυμία είναι η φλόγα που μας καίει, προκαλεί όλα τα πάθη και μας κρατά δέσμιους σε αυτόν τον αιώνιο κύκλο ζωής και θανάτου, μιας και δεν σταματά με το επίγειο τέλος.

Η Νιρβάνα είναι ο νοητός τόπος όπου σβήνει αυτή η φωτιά, παίρνοντας μαζί της όλα όσα μας ταλαιπωρούν στη ζωή και ολοκληρώνοντας τον κύκλο της μετενσάρκωσης. Ο Βούδας άντλησε πολλά από τη βραχμανική παράδοση, όπως τις επίγειες πράξεις (κάρμα) αλλά και τις έννοιες του Παραδείσου και της Κόλασης, όπως αναδύονταν αυτές με τον γνώριμο ρευστό τρόπο στις ινδουιστικές λατρείες.

Ο Παράδεισος του βουδιστή χαρακτηρίζει μια υπερβατική κατάσταση που επιτυγχάνεται με την άσκηση και τον διαλογισμό. Στη Νιρβάνα εξαλείφεται ο πόνος που εκπορεύεται από τις διαδοχικές μετενσαρκώσεις και το εγώ χάνει τελικά τους λόγους και τα στοιχεία της ύπαρξής του, καθώς η φώτιση υποδεικνύει την αληθινή ζωή, μια ζωή που δεν έχει καμία σχέση με την ψευδαίσθηση του αισθητού κόσμου.

Κάποιες βουδιστικές παραδόσεις εκλαμβάνουν ωστόσο τη Νιρβάνα λιγότερο συμβολικά, μιλώντας μας για μια απόλυτη κατάσταση όπου το είναι και το μη είναι παύουν να διαπερνιούνται αντιφατικά, καθώς λούζονται από αυτό το αρχέγονο φως της συνείδησης. Επίσης αφηρημένος και συχνά αμφίσημος, ο βουδιστικός Παράδεισος ανοίγεται στον πιστό μόνο όταν εκείνος απωλέσει τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά του και κυρίως τις θνητές επιθυμίες του. Όταν εκμηδενίσει ουσιαστικά την ύπαρξή του, ώστε να περάσει στην απολύτρωση της ψυχής από τα εγκόσμια δεινά. Και τον καταλαβαίνεις φυσικά μόνο όταν τον βιώσεις.

Άλλες πάλι παραδόσεις της θρησκείας δέχονται αρκετούς Παραδείσους, μόνο που είναι όλοι τους τμήμα της αισθητηριακής πλάνης. Όσοι συγκεντρώσουν αρκετό καλό κάρμα (προβούν σε επίγειες ηθικές πράξεις δηλαδή), μπορεί να αναγεννηθούν σε έναν από αυτούς, αν και θα παραμείνουν μόνο για λίγο, καθώς η ατελής ψυχή θα τραβήξει αναγκαστικά τον δρόμο της για τη μετενσάρκωση σε κάποιο ανθρώπινο ή μη ον. Ακόμα και γι’ αυτές όμως, ο πραγματικός, αιώνιος, Παράδεισος είναι μόνο η απόδραση από την απαράβατη αναγκαιότητα των διαδοχικών μετενσαρκώσεων και η αφύπνιση (φώτιση).

Στο ίδιο μήκος κύματος πάντα, η βουδιστική κοσμολογία αναγνωρίζει ένα παροδικό Σύμπαν στο οποίο τα όντα μετακινούνται μεταξύ διαφορετικών κόσμων. Ο κόσμος του ανθρώπου δεν είναι έτσι παρά ένας μόνο «τόπος» ή «μονοπάτι» σε αυτό το κατακόρυφο συνεχές με τους -προσωρινούς- Παραδείσους που υπάρχουν πάνω από την ανθρώπινη σφαίρα και τους αντίστοιχους κόσμους των ζώων, των πνευμάτων και των δαιμονικών υπάρξεων που υφίστανται στη βάση.

Η Κόλαση είναι και για τον βουδιστή η ατέρμονη αυτή αλληλουχία ζωής και θανάτου, αν και υπάρχουν ρεύματα που κάνουν λόγο για μια άλλης μορφής Κόλαση. Είναι εκεί που θα παραμείνει η ψυχή για 49 ημέρες μετά τον θάνατο του θνητού και είτε θα περάσει στη Νιρβάνα είτε θα αναγεννηθεί ξανά.

Η Κόλαση είναι αυτή η μεταβατική κατάσταση, ένα «μεταξύ», αν και στην ουσία υπάρχουν πολλά «μεταξύ». Η ινδουιστική Κόλαση (Ναράκα) ενυπάρχει σε κάποια δόγματα του βουδισμού -περισσότερο ως Καθαρτήριο-, αν και διαφέρει από τη χριστιανική Κόλαση σε δύο βασικά σημεία: πρώτον, όσοι καταλήγουν εδώ δεν είναι αποτέλεσμα θείας κρίσης ή τιμωρίας και δεύτερον, η παραμονή στη Ναράκα είναι προσωρινή, έστω κι αν η προσωρινότητα μετρά ακόμα και εκατοντάδες εκατομμύρια ή ακόμα και πεντάκις εκατομμύρια χρόνια.

Στην Κόλαση δεν πηγαίνει εξάλλου ο άνθρωπος, αλλά (ξανα-)γεννιέται εκεί ως αποτέλεσμα του κάρμα του, που μετρήθηκε και βρέθηκε λειψό. Ή σώθηκε στην πορεία των τόσων μετενσαρκώσεων. Υπάρχουν πάντως ιερά κείμενα του βουδισμού στα οποία ο Βούδας περιγράφει λεπτομερώς τις Κολάσεις ως μια σειρά από σπηλιές που εκτείνονται κάτω από τον κόσμο των ανθρώπων (τη Γη). Εκεί ενυπάρχουν οχτώ Καυτές Κολάσεις και οχτώ Ψυχρές Κολάσεις και τα κατώτερα επίπεδά τους περιέχουν, πλάι στην αγωνία και το μαρτύριο της ύπαρξης, ακόμα και βασανιστήρια, «ατέλειωτο πόνο», όπως λέει.

Όπως όμως και σε κάθε άλλη σφαίρα αναγέννησης, η μετενσάρκωση στην Κόλαση είναι προσωρινή, παρά το γεγονός ότι τα δεινά μπορεί να επιμείνουν για αιώνες ή και χιλιάδες χρόνια πριν ξαναγεννηθείς στον αισθητό κόσμο. Ο βουδισμός διδάσκει πως μόνο αν ξεφύγεις από τον ατέλειωτο κύκλο των μετενσαρκώσεων θα βρεις την αιώνια λύτρωση και όλα τα άλλα δεν είναι παρά εφήμερα πράγματα μιας ύπαρξης που ζει στην πλάνη…

πηγη 

Read more

Πρωταπριλιά: Για ποιο λόγο λέμε ψέματα

Αγαπημένη συνήθεια μικρών και μεγάλων είναι κάθε Πρωταπριλιά να λέμε μεταξύ μας μικρά αθώα ψέματα για να κοροϊδέψουμε τους άλλους. Από που, όμως, προέρχεται το έθιμο να λέμε  ψέματα την Πρωταπριλιά;

Λέγεται ότι το εν λόγω έθιμο προέρχεται από την Ευρώπη, ενώ υπάρχουν διάφορες εκδοχές αναφορικά με τον τόπο και το χρόνο που γεννήθηκε το έθιμο. Ωστόσο, μόλις δύο είναι οι επικρατέστερες. Η πρώτη εκδοχή θέλει το έθιμο του να λέμε ψέματα την πρωταπριλιά να έχει ξεκινήσει από τους Κέλτες, οι οποίοι ήταν ήταν δεινοί ψαράδες. Η εποχή του ψαρέματος ξεκινούσε την 1η Απριλίου. Όσο καλοί ψαράδες όμως και να ήταν, την εποχή αυτή του χρόνου τα ψάρια πιάνονται δύσκολα. Έτσι και αυτοί, όπως προστάζει ο «κώδικας δεοντολογίας» των ψαράδων όλων των εποχών, έλεγαν ψέματα σχετικά με τα πόσα ψάρια είχαν πιάσει. Αυτή η συνήθεια, έγινε με το πέρασμα του χρόνου έθιμο.

Η δεύτερη εκδοχή, η οποία ιστορικά θεωρείται και πιο βάσιμη, θέλει γενέτειρα του εθίμου την Γαλλία του 16ου αιώνα.

Μέχρι το 1564 η πρωτοχρονιά των Γάλλων ήταν η «1η Απριλίου». Τη χρονιά αυτή όμως, και επί βασιλείας Καρόλου του 9ου, αυτό άλλαξε και Πρωτοχρονιά θεωρούνταν πλέον η 1η Ιανουαρίου. Στην αρχή αυτό δεν το δέχτηκαν όλοι οι πολίτες. Οι αντιδραστικοί συνέχιζαν να γιορτάζουν, την παλαιά πλέον, πρωτοχρονιά τους την 1η Απριλίου, ενώ οι υπόλοιποι τους έστελναν πρωτοχρονιάτικα δώρα για να τους κοροϊδέψουν. Το πείραγμα αυτό μετατράπηκε με τον καιρό σε έθιμο.

Το έθιμο ταξίδεψε και στην Ελλάδα και διαφοροποιήθηκε αποκτώντας μια ελληνική χροιά. Η βασική ιδέα βέβαια παρέμεινε ίδια. Λέμε αθώα ψέματα με σκοπό να ξεγελάσουμε το «θύμα» μας.

Μάλιστα, σε κάποιες περιοχές, θεωρούν ότι όποιος καταφέρει να ξεγελάσει τον άλλο, θα έχει την τύχη με το μέρος του όλη την υπόλοιπη χρονιά. Σε κάποιες άλλες πιστεύουν ότι ο «θύτης» θα έχει καλή σοδειά στις καλλιέργειες του.

Επίσης το βρόχινο νερό της πρωταπριλιάς, θεωρούν μερικοί, ότι έχει θεραπευτικές ιδιότητες. Όσο για το «θύμα», πιστεύεται ότι, σε αντίθεση με τον «θύτη», θα έχει γρουσουζιά τον υπόλοιπο χρόνο και πιθανότατα αν είναι παντρεμένος θα χήρεψει γρήγορα.

πηγη  

Read more

Πότε είναι η τελευταία διορία για το δώρο Πάσχα

Ποιοι έχουν δικαίωμα να λάβουν και τι ποσό - Ποιες οι συνέπειες εάν δεν καταβληθεί

Το αργότερο μέχρι την Μεγάλη Τετάρτη, 4 Απριλίου, θα πρέπει να έχουν καταβάλλει οι εργοδότες το δώρο Πάσχα, στους εργαζομένους τους, όπως προβλέπει η νομοθεσία.

Το υπουργείο Εργασίας τονίζει ότι τα δώρα εορτών σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται να καταβληθούν σε είδος, αλλά μόνο σε χρήμα.

Ποιοι έχουν δικαίωμα να λάβουν δώρο Πάσχα και τι ποσό

Προϋπόθεση καταβολής του επιδόματος Πάσχα 2018 είναι η ύπαρξη απασχόλησης (εργασιακής σχέσης) του μισθωτού μέσα στο χρονικό διάστημα από 01-01-2018 μέχρι 30-04-2018.

Ως βάση υπολογισμού του δώρου αποτελούν οι καταβαλλόμενες αποδοχές της 15ης ημέρας πριν από το Πάσχα. Για τους μισθωτούς των οποίων η σχέση εργασίας λύθηκε προ της 15ης ημέρας πριν από το Πάσχα, λαμβάνονται υπόψη οι αποδοχές της ημέρας λύσης της σχέσης.

Ποιες είναι οι συνέπειες αν δεν καταβληθεί το δώρο Πάσχα

Σε περίπτωση μη έγκαιρης καταβολής του δώρου  και ως εκ τούτου παραβίασης της σχετικής νομοθεσίας, οι εργαζόμενοι μπορούν να απευθυνθούν στα αρμόδια κατά τόπους Τμήματα Επιθεώρησης Εργασιακών Σχέσεων προκειμένου να ενημερωθούν για τα δικαιώματα τους και τις αναγκαίες ενέργειες ώστε να κινηθεί η αυτόφωρος διαδικασία.

Το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (Σ.ΕΠ.Ε.) θα είναι στη διάθεση των εργαζομένων όλη την επόμενη περίοδο, προκειμένου να εξασφαλιστεί το νόμιμο δικαίωμα τους στο δώρο Πάσχα.

Το υπουργείο Εργασίας σημειώνει ότι, έχοντας σαν κορυφαία προτεραιότητα την καταπολέμηση της παραβατικότητας στην αγορά εργασίας και τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, θα αξιοποιήσει όλες τις διαθέσιμες δυνατότητες για την πλήρη εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας.

πηγη  

Read more

Απίστευτο! Νεαρή θα παίρνει 1.000 δολάρια το μήνα για μία ζωή – Δείτε πώς τα κατάφερε

Την τύχη με το μέρος της φαίνεται πως είχε μία 18χρονη, η οποία αποφάσισε να αγοράσει ένα λαχείο για τα γενέθλιά της.

Όπως αποδείχθηκε, ήταν το μεγαλύτερο δώρο που θα μπορούσε να κάνει στον εαυτό της! Κι αυτό γιατί κατάφερε να κερδίσει 1.000 την εβδομάδα για μία ζωή.

Ήταν 14 Μαρτίου, όταν η Σαρλί Λαγκάρντ από το Κεμπέκ αγόρασε ένα «ξυστό» μαζί με ένα μπουκάλι σαμπάνια για να γιορτάσει με έναν διαφορετικό τρόπο την ενηλικίωσή της. Η νεαρή κοπέλα σίγουρα δεν μπορούσε να φανταστεί αυτό που θα συνέβαινε και θα της άλλαζε για πάντα τη ζωή.

Η Σαρλί, κέρδισε στο «ξυστό» το αστρονομικό ποσό των 780.000 ευρώ. Μάλιστα, είχε την επιλογή είτε να λάβει το ποσό εφάπαξ, είτε να λαμβάνει εφ΄ όρους ζωής 1.000 δολάρια την εβδομάδα.

Αφού συμβουλεύτηκε έναν οικονομικό σύμβουλο, η νεαρή νικήτρια προτίμησε το ισόβιο εβδομαδιαίο εισόδημα γιατί δεν θα φορολογείται.

«Είναι αφορολόγητο επομένως είναι αντίστοιχο με έναν μισθό μεγαλύτερο των 100.000 δολαρίων ετησίως. Αυτό είναι ένα καταπληκτικό ξεκίνημα για τη ζωή της νεαρής αυτής κυρίας», δήλωσε στο Canadian Press ο Πατρίς Λαβουά, ένας εκπρόσωπος της εταιρείας λοταρίας.

«Αυτό ήταν το πρώτο λαχείο σε λοταρία που αγόρασε στη ζωή της και της έτυχε να είναι το νικητήριο».

Η Σαρλί θέλει να χρησιμοποιήσει τα χρήματα αυτά για να ταξιδέψει και να τα επενδύσει στην εκπαίδευσή της.

«Θέλω να σπουδάσω φωτογραφία. Ένα από τα όνειρά μου είναι να δουλέψω στο National Geographic», λέει η ίδια.

πηγη

Read more

Σοκάρουν οι μαρτυρίες ανθρώπων που τους έκαναν εξορκισμό

Περιγράφουν τις τραυματικές τους «δοκιμασίες» στον Guardian

Τρεις άνθρωποι που υποβλήθηκαν σε εξαναγκαστικό εξορκισμό περιγράφουν την τραυματική τους εμπειρία στον «Guardian».

Η Melanie αντιμετώπιζε δυσκολίες στην προσωπική της ζωή: ένας σύζυγος που την κακοποιούσε, μία κόρη που διεγνώσθη με αυτισμό. Κάποιοι ιερείς της Αγγλικανικής της Εκκλησίας της είπαν ότι αυτό που χρειαζόταν ήταν η λύτρωση.

«Μου είπαν πως τα πράγματα πηγαίναν πολύ λάθος στη ζωή μου και ότι αυτό μάλλον οφειλόταν σε κάποιο δαίμονα που με είχε καταλάβει. Αν αυτός ο δαίμονας έβγαινε από μέσα μου, τα πράγματα θα πήγαιναν καλύτερα», δηλώνει η ίδια.

Το 2015, η Melanie λιποθύμησε κατά τη διάρκεια της εκκλησιαστικής χορωδίας. Καθώς ανακτούσε τις αισθήσεις της, της είπαν ότι τους κοίταξε με ένα πρόσωπο που δεν ήταν ανθρώπινο και πως τους χλεύαζε. «Μου είπαν πως επρόκειτο για πνεύμα. Αντί να μου δώσουν τις πρώτες βοήθειες, με πήγαν κατ' ευθείαν για προσευχή και με κράτησαν εκεί με εξαναγκασμό για τουλάχιστον τρεις ώρες, παρότι υπέφερα. Αργότερα εξακριβώθηκε πως είχα κάποια μορφής ωτίτιδα και βουητό στα αυτιά μου, και πως αυτή ήταν η αιτία της λιποθυμίας».

Μερικούς μήνες αργότερα, όπως αναφέρει στην εφημερίδα την πήραν με τη βία από το σπίτι της και την μετέφεραν στο σπίτι ενός αγνώστου. «Με έριξαν στο πάτωμα και μου φώναζαν στο πρόσωπο, λέγοντας πως τα πνεύματα είναι μέσα μου και πως θα γκρέμιζα την εκκλησία. Με ανάγκασαν να αρρωστήσω. Αυτό συνεχίστηκε για ώρες μέχρι που λιποθύμησα. Όταν συνήλθα μου είπαν αν μην το πως σε κανέναν και πως δεν πρέπει να ξαναπατήσω στην εκκλησία για έξι μήνες, προκειμένου να σιγουρευτούν ότι οι δαίμονες είχαν φύγει. Είχα σοκαριστεί».

Μάλιστα ένα από αυτά τα άτομα είπαν στην Melanie πως η 4χρονη κόρη της πιθανόν δεν είναι αυτιστική, αλλά δαιμονισμένη, και πως χρειάζεται και αυτή λύτρωση.

Ένα ακόμη θύμα εξαναγκαστικού εξορκισμού, η Sue περιγράφει τη διαδικασία σαν «βιασμό».

«Συνέβη μέρα-μεσημέρι από γιατρό. Με ξάπλωσε σε ένα τραπέζι, μου άρπαξε τα χέρια και με κρατούσε δυνατά, δεν μπορούσα να κουνηθώ. Δε μου μίλησε αλλά ούτε και με κοιτούσε. Μετά άρχισε να ψέλνει και να προσεύχεται σε μια ακατανόητη γλώσσα. Εγώ έκλαιγα συνεχώς και την παρακαλούσα να με αφήσει να φύγω, είχα τρομοκρατηθεί».

Και ο Chris περιέγραψε την εμπειρία του στη βρετανική εφημερίδα.

«Τρεις άντρες με κρατούσαν δεμένο πλησιάζοντας μια Βίβλο στο μέτωπο μου. Μου είπαν να μη μιλήσω σε κανέναν για αυτό. Μου πήρε πολλά χρόνια για να συνειδητοποιήσω πως ουσιαστικά με είχαν κακοποιήσει σωματικά».

πηγη 

Read more

Tα 11 μεγαλύτερα λάθη των γυναικών μετά τα 40...

Κανένας δεν είναι νέος μετά τα σαράντα, αλλά μπορεί να είναι κανείς ακαταμάχητος σε όλες τις ηλικίες, έλεγε η Coco Chanel Κάποτε, έλεγαν "δεσποινίς ετών 39" υπονοώντας τη γεροντοκόρη, μεγαλοκοπέλα που έχει χάσει το τρένο της ζωής... Σήμερα, μια γυναίκα στα 40 της χρόνια, αλλά και αρκετά αργότερα, ζει την καλύτερη περίοδο της ζωής της για πολλούς λόγους και κανένας δεν μπορεί να το αμφισβητήσει...

Η μέση ηλικία των ανθρώπων που θεωρούνται οι πιο όμορφοι στον κόσμο, συνεχώς αυξάνεται, πλησιάζει πλέον τα 40 και σύντομα θα αυξηθεί ακόμα περισσότερο. 

Επιστήμονες στις ΗΠΑ συνέκριναν τον κατάλογο των διάσημων "Πιο Όμορφων Ανθρώπων" του περιοδικού People για το 1990, με τον αντίστοιχο κατάλογο του 2017. Ποια ήταν η διαπίστωση; Ότι μέσα σε αυτές τις σχεδόν τρεις δεκαετίες η μέση ηλικία των πιο "όμορφων σταρ" του πλανήτη αυξήθηκε από τα 33,2 στα 38,9 έτη. 

Σε αυτό έχουν συμβάλει οι γοητευτικές, Michele Pfeifer, η Sharon Stone και η 49χρονη σήμερα, Julia Roberts, η οποία μάλιστα, ανακηρύχθηκε φέτος δια ψηφοφορίας μεταξύ του κοινού - και για πέμπτη φορά- ως η ομορφότερη γυναίκα στον κόσμο. 

Σε πρόσφατο άρθρο της Telegraph, έχει δημιουργηθεί ένας νέος όρος για την ηλικιακή ομάδα των 40 + γυναικών, που ζει χωρίς τις παγιωμένες αντιλήψεις που ακολουθούν τον αριθμό της ηλικίας τους... Τις perennials... Σε ελληνική μετάφραση...Αιωνόβιες!

Η 49χρονη Gina Pell, Αμερικανίδα επιχειρηματίας με δράση στο διαδίκτυο και ιδρύτρια του thewhatlist.com, είναι εκείνη που πρωτοαποκάλεσε έτσι τις γυναίκες που "βράζει το αίμα τους", έχουν επιθυμία να γευτούν τις χαρές της ζωής, ερωτεύονται, είναι δημιουργικές, έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους, παίρνουν επαγγελματικά ρίσκα, ενημερώνονται για ό,τι συμβαίνει στον κόσμο και στην τεχνολογία, συναναστρέφονται με ανθρώπους όλων των ηλικιών. Η ίδια, μάλιστα, αυτοαποκαλείται perennial, όπως φαίνεται και από το bio της στο λογαριασμό της στο Instagram.

Έχει κατασταλάξει στο τί της αρέσει και τί όχι, έχει βάλει τις δικές της προτεραιότητες στη ζωή της, έχει πάρει τα απαραίτητα "μαθήματα" από καλές ή κακές επιλογές του παρελθόντος, έχει βρει το δικό της προσωπικό στυλ ύστερα από πειραματισμούς ετών, απολαμβάνει -σύμφωνα με μελέτες- καλύτερα το σεξ, γιατί γνωρίζει καλύτερα το σώμα της και τις επιθυμίες της. Η μητρότητα - αν της έχει δοθεί αυτό το θείο δώρο- της δίνει τη δυνατότητα να "μάθει τη ζωή από την αρχή"... Να ανακαλύψει σπουδαία "στοιχεία" του εαυτού της που δεν γνώριζε...

Ωστόσο, δεν είναι λίγες οι γυναίκες της μέσης ηλικίας που κάνουν τραγικά λάθη που αφορούν τόσο την εμφάνιση, όσο τη συμπεριφορά τους και καλό είναι να αποφεύγονται... Ας δούμε κάποια από αυτά... 

1.Δεν θέλουν να αποδεχτούν την αλλαγή...

Το μεγαλύτερο ίσως, λάθος τους είναι ότι δεν φροντίζουν καθόλου τον εαυτό τους. Τα μαλλιά, το μακιγιάζ και τα ρούχα που ήταν οι καλύτερες επιλογές δύο δεκαετίες πριν δεν πρόκειται να έχουν το ίδιο αποτέλεσμα τώρα. Θα πρέπει να ασχολούνται περισσότερο με τον εαυτό τους σε αυτήν την φάση της ζωής τους...

2.Κάνουν σύγκριση με το πώς ήταν παλαιότερα Δεν έχει κανένα νόημα να θυμάται κανείς τις παλιές ένδοξες εποχές που δεν ξαναγυρίζουν και να συγκρίνει την τότε εικόνα του με την τωρινή... Αυτό μόνο σε κατάθλιψη μπορεί να οδηγήσει... Καλό είναι να σκεφτόμαστε τα θετικά στοιχεία μας και κυριότερα την εμπειρία που έχουμε αποκτήσει μεγαλώνοντας, η οποία δεν επιτρέπει τα λάθη του παρελθόντος...

3.Δεν επιλέγουν τα σωστά ρούχα

Μια γυναίκα γύρω στα 50 δεν είναι δυνατόν να φοράει τα ίδια ρούχα που αγόραζε στα 25 της χρόνια... Καλό είναι να επενδύει σε ρούχα ανάλογα της ηλικίας της που κολακεύουν το σώμα και το αναδεικνύουν...

4.Η γυμναστική για εκείνες είναι άγνωστη λέξη...

Όσα χρόνια και να έχουμε στην πλάτη μας, η γυμναστική είναι ιδιαίτερα σημαντική για τη ζωή μας. Όχι μόνο γιατί βοηθάει στην βελτίωση της εξωτερικής μας εμφάνισης, αλλά κυρίως γιατί ωφελεί την υγεία μας... 

5.Ελλειπής ύπνος στο πρόγραμμά τους

Μεγαλώνοντας, έχουμε ανάγκη ακόμη περισσότερο ύπνο, τόσο σε ποσότητα όσο και σε ποιότητα. Όσο λιγότερο κοιμόμαστε, τόσο πιο έντονα θα γίνονται τα σημάδια της γήρανσης, καθώς και οι καταστροφικές συνέπειες που έχει η αϋπνία στην υγεία μας.

6.Παραμελούν τα δόντια τους

Τι πιο ωραίο από ένα όμορφο χαμόγελο με υγιή δόντια... Ας μην ξεχνάμε ότι η υγεία των δοντιών μας συνδέεται στενά με την γενικότερη καλή κατάσταση της υγείας μας. Καλό είναι, λοιπόν, να φροντίζον τα δόντια μας και να επισκεπτόνται τακτικά τον οδοντίατρό τους.

7. Υπερβάλλουν με τις μεθόδους αντιγήρανσης

Δεν είναι λίγες εκείνες που ενδίδουν στον πειρασμό του Botox, ωστόσο οι πιθανότητες να μην πάει καλά και να αποκτήσουν ένα ανέκφραστο πρόσωπο, είναι αρκετές... Είναι πιο ασφαλές να επενδύει κανείς σε μερικά καλά προϊόντα περιποίησης του δέρματος ώστε να διατηρεί μια φυσική ομορφιά.

8. Είναι αναποφάσιστες όσον αφορά τα μαλλιά τους και κάνουν τραγικά λάθη.

Φυσικά και δεν υπάρχει λόγος εκεί γύρω στα 50 να κόβουν οι γυναίκες τα μαλλιά τους κοντά- όπως έκαναν παλαιότερα οι κυρίες... Υπάρχουν πολλές διαφορετικές κομμώσεις, αλλά και χρώματα, που μπορούν να επιλέξουν, τα οποία θα κολακεύουν το πρόσωπό τους...

9. Χρησιμοποιούν λάθος μακιγιάζ που τις δείχνει ακόμη μεγαλύτερες.

Άλλες γυναίκες δυσκολεύονται στο να προσαρμοστούν στις αλλαγές τις μόδας, επιλέγοντας το ίδιο μακιγιάζ για δεκαετίες. Άλλες πάλι, κάνουν το αντίθετο. Καλό είναι να επιλέγει κανείς μακιγιάζ που αναδεικνύει τα χαρακτηριστικά και ταιριάζει στα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, λαμβάνοντας πάντα υπόψιν το γήρας... 

10. Δεν αλλάζουν σουτιέν 

Δεν είναι λίγες εκείνες που ξεχνούν ότι ο νόμος της βαρύτητας, είναι ανελέητος... Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να φροντίζουν και αυτό το "λεπτό" ζήτημα της εμφάνισής τους, και να μην το παραμελούν...

11. Παραιτούνται από τη χαρά του έρωτα...

Οι perennials, έχουν κάθε λόγο να χαίρονται αυτό το όμορφο κομμάτι της ζωής τους... Έχουν την εμπειρία να γνωρίζουν τι τους ταιριάζει και τι όχι, είναι πιο κατασταλαγμένες, και μπορούν να γευτούν τον έρωτα δίχως κανένα ταμπού... 

"H ζωή είναι ωραία" και είναι κρίμα ένας "αριθμός" να μας περιορίζει να γευτούμε τις χαρές της...

Πηγή 

Read more