«Η Ελλάδα είναι σαν ένας καθρέφτης. Σε κάνει να υποφέρεις. Μετά μαθαίνεις. Να ζεις μόνος σου; Να ζεις. Με αυτό που είσαι» αναφέρει ο Νίκολας στο βιβλίο «Ο Μάγος» του Τζον Φόουλς, του βρετανού συγγραφέα που κατέγραψε στο μυθιστόρημα του την αγάπη του για την Ελλάδα καθώς και μέρος της διαμονής του στο νησί των Σπετσών, όπου και δίδαξε στην Αναργύρειο και Κοργειαλένειο Σχολή ως δάσκαλος της Αγγλικής.
Ο Νίκολας Ερφ, ένας νεαρός άγγλος καθηγητής φτάνει στο ελληνικό νησί Φράξος για να διδάξει στο σχολείο του λόρδου Βύρωνα.
Εκεί συναντά έναν κοσμογυρισμένο, πλούσιο και αινιγματικό επιχειρηματία, που έχει αποφασίσει να περνά τα καλοκαίρια του σε μια πολυτελή κατοικία, χτισμένη στην πιο απομονωμένη -και πιο όμορφη-παραλία του νησιού. Ο Μωρίς Κόγχις, όπως ονομάζεται, προσκαλεί τον νεαρό καθηγητή να μένει τα Σαββατοκύριακα στη βίλα του.
Κατά τη διάρκεια των διαμονών αυτών, η πολυδιάστατη προσωπικότητα του Κόγχις, σε συνδυασμό με την κατά ένα τρόπο «μαγική» συμπεριφορά του και τον ηθικά διφορούμενο χαρακτήρα του, στήνει στον Νίκολας, ένα παιχνίδι, ένα «θεοπαίγνιο», όπως το ονομάζει. Πρόσωπα φαντάσματα εμφανίζονται, η αλήθεια συνυφαίνεται με το ψέμα και η αμφισβήτηση της πραγματικότητας μετατρέπεται σε μια διαρκή ενασχόληση με απώτερο στόχο την σταδιακή συνειδητοποίηση των εσωτερικών δυνάμεων του πρωταγωνιστή. Το σπίτι πάνω στη θάλασσα με τις μυστικές του κρυψώνες μετατρέπεται σε σκηνή κι ο ήρωας γίνεται πρωταγωνιστής ενός έργου που αδυνατεί να κατανοήσει.
«… ο Κόγχης, εκείνος που μας δοκιμάζει, το σπίτι με τα φαντάσματα. Φαντάσματα ή ηθοποιοί; Όλα είναι στο μυαλό μας, λέω στον εαυτό μου ξανά και ξανά. Τίποτε δεν είναι αληθινό. Τίποτε από όλα όσα ζούμε. Μια δοκιμασία είναι. Τίποτε άλλο».