Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2016
Ανατριχιαστικό προφητικό μήνυμα! Βρέθηκαν νεκροί μητέρα και γιος
Λίγες ημέρες πριν βρεθούν νεκροί η Sinead Higgins και ο 7χρονος γιος της Oisin O'Driscoll, η 37χρονη είχε αναρτήσει ένα αινιγματικό μήνυμα "Το μέλλον μοιάζει πολύ..." ήταν το μήνυμα που συνοδευόταν από ένα emoji ανεμοστρόβιλου.
Η 37χρονη μητέρα και ο 7χρονος γιος της βρέθηκαν σήμερα νεκροί στο διαμέρισμά τους στο Λονδίνο, με την αστυνομία να αντιμετωπίζει τους θανάτους ως ανεξήγητους και να μην πιστεύουν ότι έχει υπάρξη εμπλοκή άλλου προσώπου.
Η 37χρονη εργαζόταν για 11 χρόνια ως νοσοκόμα πριν εγκαταλείψει τη δουλειά της για να σπουδάσει νομικά. "Μαζί για πάντα" ήταν το σχόλιο που συνόδευε μια φωτογραφία με τον γιο της και είχε ανεβάσει πριν από ένα μήνα στο Instagram.
Η γειτόνισσα της Barbara Lonnan πιστεύει πως η Sinead Higgins υπέφερε από κατάθλιψη τους τελευταίους μήνες. "Θα μας λείψει πολύ, ήταν υπέροχη γυναίκα. Έκανε βάρδιες νομίζω στο Chelsea Hospital επειδή μας έλεγε ότι συνήθιζε να περιποιείται ποδοσφαιριστές που είχαν τραυματιστεί. Ποδοσφαιριστές της Chelsea και της Arsenal. Ο Oisin ήταν ένα πολύ χαρούμενο αγόρι. Τον έβλεπα που τον έπαιρναν άλλοι γονείς από το σχολείο και πήγαινε να παίξει ποδόσφαιρο".
Δείτε Επίσης
ΔΕΝ ΤΟ ΧΩΡΑΕΙ Ο ΝΟΥΣ... Βρέθηκε ζωντανός στα συντρίμμια σεισμού μετά από 17 ολόκληρα χρόνια!
Ο δήμιος του Στάλιν που δολοφόνησε 7.000 ανθρώπους σε 28 ημέρες, έναν-έναν τη φορά
Ο σφαγέας Βασίλι Μπλοκίν, ο παραγωγικότερος κρατικός φονιάς όλων των ιστορικών εποχών
Αν ανοίξει κανείς τα Ρεκόρ Γκίνες μετά το 2010, θα διαβάσει στο λήμμα για τον «παραγωγικότερο εκτελεστή» της καταγεγραμμένης ανθρώπινης ιστορίας το όνομα του Βασίλι Μπλοκίν, ο οποίος σκότωσε προσωπικά δεκάδες χιλιάδες εχθρούς του «Πατερούλη», συμπεριλαμβανομένων 7.000 πολωνών αιχμαλώτων πολέμου στη διαβόητη Σφαγή του Κατίν την άνοιξη του 1940.
Ταγματάρχης της τρομακτικότατης μυστικής αστυνομίας Εν-Κα-Βε-Ντε, ο σαδιστής αξιωματικός λάτρευε τη δουλειά του και την έκανε πάντα προσωπικά, παρά το γεγονός ότι λόγω της θέσης του είχε εντολές απλής επίβλεψης των εκτελέσεων.
Ήταν εξάλλου εδώ και τόσα χρόνια ο αρχιεκτελεστής της Εν-Κα-Βε-Ντε, του Λαϊκού Κομισαριάτου Εσωτερικών Υποθέσεων που δεν ήταν παρά η μυστική σταλινική αστυνομία, και έπαιρνε τη δουλειά του πολύ στα σοβαρά όποιος κι αν ήταν αρχηγός της, είτε μιλάμε για τον Χένρικ Γιάκοντα, είτε για τον Νικολάι Γιεζόφ είτε για τον Λαβρέντι Μπέρια.
Διαλεγμένος προσωπικά από τον Στάλιν το 1926 λόγω της διαβόητης φήμης του, ο σφαγέας του Κατίν εξόντωσε δεκάδες χιλιάδες αντικαθεστωτικούς κατά τον Μεγάλο Τρόμο (ή Μεγάλη Εκκαθάριση) του «Πατερούλη» στη δεκαετία του 1930. Ήταν λοιπόν φυσικό να στραφεί σε αυτόν το σοβιετικό καθεστώς για να βγάλει από τη μέση τους πολωνούς αξιωματικούς των σοβιετικών στρατοπέδων αιχμαλώτων.
Ο Μπλοκίν οργάνωσε το δολοφονικό απόσπασμα, επιστρατεύοντας καμιά τριανταριά μοσχοβίτες δεσμοφύλακες (ακόμα και φορτηγατζήδες), και κατέφτασε κοντά στα σοβιετικο-πολωνικά σύνορα στήνοντας στα γρήγορα το φονικό στρατηγείο του. Ένα ηχομονωμένο κελάρι δηλαδή με κεκλιμένο δάπεδο για την αποστράγγιση του αίματος. Κατόπιν φόρεσε τη δερμάτινη στολή, την ποδιά του χασάπη και τα γάντια, έβγαλε από το ειδικό βαλιτσάκι τα αγαπημένα του γερμανικά πιστόλια Walther PPK και ξεκίνησε το απίστευτο σε έκταση και θηριωδία έργο του.
Οι συνάδελφοί του στο έγκλημα τον χαρακτήριζαν πραγματικό καλλιτέχνη του θανάτου. Όπως κατέθεσε αργότερα ένας από τους βοηθούς του: «Δυο άντρες κρατούσαν τα χέρια του κρατουμένου και ο Μπλοκίν τον πυροβολούσε στη βάση του κρανίου του. Κι αυτό ήταν όλο».
Ο Μπλοκίν ήταν σωστός λογιστής του θανάτου, καταλήγοντας σε έναν αποδοτικότατο τρόπο εξόντωσης. Η φονική γραμμή παραγωγής που είχε στήσει με τους βοηθούς του του επέτρεπε να σκοτώνει έναν άντρα ανά τρία λεπτά. Η βάρδιά του κρατούσε 10 περίπου ώρες και γινόταν πάντα τη νύχτα, για να είναι ευκολότερη η μεταφορά των πτωμάτων.
Έτσι κατάφερε να δολοφονήσει 7.000 πολωνούς τροφίμους σε μια περίοδο 28 νυχτών και να παίρνει συνεχώς προαγωγές και μετάλλια για τις «εξέχουσες υπηρεσίες» που παρείχε στον Στάλιν. Ο οποίος του πρόσφερε κάθε κάλυψη και διευκόλυνση και όσο ήταν εν ζωή, ο Μπλοκίν είχε τη θέση και τη ζωή του εξασφαλισμένη. Όταν πέθανε ωστόσο ο «Πατερούλης», ο ταγματάρχης έχασε τη θέση του και το 1955 πέθανε μυστηριωδώς, με τις κρατικές αρχές να μιλούν αδιάφορα περί «αυτοκτονίας»…
Πρώτα χρόνια
Ο Βασίλι Μιχαΐλοβιτς Μπλοκίν γεννιέται στις 7 Ιανουαρίου 1895 σε αγροτική οικογένεια. Τα παιδικά του χρόνια είναι εντελώς άγνωστα και τον ξαναβρίσκουμε χρόνια αργότερα να υπηρετεί στον Αυτοκρατορικό Στρατό της Ρωσίας κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Εκεί θα γράψει τα πρώτα δολοφονικά του ανδραγαθήματα και θα τοποθετηθεί τον Μάρτιο του 1921 στη διαβόητη Τσέκα, την πρώτη μυστική αστυνομία του σοβιετικού καθεστώτος.
Από τα λιγοστά μητρώα που τον αφορούν σε αυτή την περίοδο, ο Μπλοκίν διακρινόταν για τον σαδισμό και την προθυμία του στο έγκλημα, αλλά και σε αυτό που ονόμαζε ο Στάλιν «μαύρη εργασία» (chernaya rabota): βασανιστήρια, εκφοβισμό και μυστικές εκτελέσεις…
Ο σφαγέας που απολάμβανε τη δουλειά του
Ο «Πατερούλης» τον εκτιμούσε πολύ και μέσα σε έξι χρόνια από τη γνωριμία τους θα τοποθετηθεί επικεφαλής του εντεταλμένου τμήματος της Εν-Κα-Βε-Ντε που είπαν «Εκτελεστική Διοικητική Διεύθυνση». Δεν ήταν παρά η ενσάρκωση του οράματος του Στάλιν για τη «μαύρη εργασία». Η μυστική υπηρεσία του Υπουργείου Εσωτερικών έδρευε στη Μόσχα και όλα τα μέλη της ήταν διαλεγμένα από τον ίδιο τον Στάλιν.
Ο Μπλοκίν έπαιρνε τώρα διαταγές αποκλειστικά από τον «κόκκινο» ηγέτη, ένα χαρακτηριστικό που διασφάλισε τη μακροημέρευση τόσο της δολοφονικής υπηρεσίας όσο και του ίδιου του Μπλοκίν, παρά τις τόσες και τόσες αιματοβαμμένες επιχειρήσεις της Εν-Κα-Βε-Ντε.
Ο διευθυντής Μπλοκίν ήταν ταυτοχρόνως και ο αρχιεκτελεστής της Εν-Κα-Βε-Ντε, την ίδια ώρα που ο επίσημος τίτλος του ήταν διευθυντής της μυστικής φυλακής που βρισκόταν στην καρδιά της Μόσχας, στην πλατεία Λουμπιάνκα. Ό,τι έκανε εκεί, δεν χρειαζόταν ούτε χαρτούρα ούτε γραφειοκρατία, καθώς ο Στάλιν τον είχε απαλλάξει από τέτοιες σκοτούρες.
Παρά το γεγονός ότι οι εκτιμώμενες 828.000 δολοφονίες της Εν-Κα-Βε-Ντε κατά τη Μεγάλη Εκκαθάριση της δεκαετίας του 1930 εκτελούνταν από κατώτερα μέλη της μυστικής αστυνομίας (τις διαβόητες «τρόικες»), οι μαζικές εκτελέσεις ήταν πάντα έργο των υψηλόβαθμων κλιμακίων της οργάνωσης. Του Μπλοκίν και της παρέας του δηλαδή. Του Μπλοκίν που επέμενε να πατά τη σκανδάλη παρά το γεγονός ότι ήταν ο διευθυντής της υπηρεσίας και κανείς δεν του ζητούσε πια κάτι τέτοιο!
Απόλαυσε ιδιαίτερα, όπως μας λένε τα σχετικά κιτάπια, τις δολοφονίες των παλαιών μπολσεβίκων των Δικών της Μόσχας (1936-1938), όπως τις μαζικές εκκαθαρίσεις στον Κόκκινο Στρατό (καυχιόταν ιδιαίτερα για τη δολοφονία του στρατάρχη και αρχηγού του «κόκκινου» επιτελείου Μιχαήλ Τουχατσέφσκι), αλλά και τον φόνο των δύο εκ των τριών αφεντικών του, τόσο του Γιάκοντα το 1938 όσο και του Γιεζόφ το 1940!
Το 1937 θα παρασημοφορηθεί μάλιστα με περίβλεπτο μετάλλιο του σταλινικού καθεστώτος για τις υπηρεσίες του στην πατρίδα…
Ο αρχιεκτελεστής του Κατίν
Ο πιο διαβόητος ρόλος του στην παγκόσμια ιστορία θα ξεκινούσε ωστόσο τον Απρίλιο του 1940, έχοντας πια στις πλάτες του χιλιάδες εκτελέσεις και τεχνογνωσία ετών. Ο Μπλοκίν καταφτάνει στο στρατόπεδο αιχμαλώτων του Οστασκόφ, δίπλα στο δάσος του Κατίν, όπου κρατούνταν κυρίως πολωνοί αξιωματικοί και αστυνομικοί που είχαν πέσει στα χέρια του Κόκκινου Στρατού μετά τη σοβιετική εισβολή στην Πολωνία το 1939.
Η Σφαγή του (δάσους του) Κατίν ήταν εξολοκλήρου έργο του Λαϊκού Κομισαριάτου Εσωτερικών Υποθέσεων και το εξέχον μέλος της Εν-Κα-Βε-Ντε δεν θα μπορούσε να μη συμμετέχει στη θηριωδία. Όπως έμαθε ο πλανήτης δεκαετίες αργότερα, η πρόταση για τη σφαγή ήταν έργο του αφεντικού της μυστικής αστυνομίας Λαβρέντι Μπέρια (η εισήγησή του είχε ημερομηνία 5 Μαρτίου 1940), η οποία πέρασε από το Πολίτμπιρο και εγκρίθηκε από τον Στάλιν.
Οι εκτιμήσεις μιλούν για 22.000 πολωνούς νεκρούς, 7.000 εκ των οποίων ήταν στην αρμοδιότητα του Μπλοκίν. Ο οποίος έστησε τη φονική κάμαρά του στο Καλίνιν, μεταφέροντας εκεί με τρένο όσους πολωνούς αιχμαλώτους είχαν χαρακτηριστεί αναλώσιμοι. Για 28 συναπτές νύχτες δολοφονούσε ανθρώπους με απίστευτη αποτελεσματικότητα και ταχύτητα, γράφοντας μια από τις πλέον φρικαλέες σελίδες στην ιστορία των μαζικών εκτελέσεων.
Ο θάλαμος που είχε στήσει στο υπόγειο του στρατηγείου της Εν-Κα-Βε-Ντε στο Καλίνιν ήταν έτσι σχεδιασμένος από τον μαύρο αυτό λογιστή του θανάτου που να διευκολύνει την ταχύτητα των δολοφονιών. Ο ίδιος είχε προαποφασίσει ότι ένας καλός ρυθμός θανάτου θα ήταν 300 εκτελέσεις τη νύχτα και κατασκεύασε έναν αποδοτικότατο μηχανισμό εξόντωσης και μεταφοράς των πτωμάτων.
Οι Πολωνοί μεταφέρονταν αρχικά σε έναν προθάλαμο βαμμένο κόκκινο, που ο Μπλοκίν αποκαλούσε χαιρέκακα «λενινιστικό δωμάτιο», για την αναγνώρισή τους. Κατόπιν τους περνούσαν τις χειροπέδες και τους έφερναν ενώπιον του εκτελεστή στο διπλανό δωμάτιο. Το οποίο είχε ηχομονώσει ο Μπλοκίν για να πνίγει τις κραυγές απελπισίας των μελλοθάνατων, την ίδια ώρα που το κεκλιμένο τσιμεντένιο πάτωμα διοχέτευε το αίμα σε ένα σιφόνι.
Φορώντας τη δερμάτινη στολή και την ποδιά του χασάπη, εκτελούσε άμεσα τους τροφίμους χωρίς τυπικότητες και πρωτόκολλα. Τα γερμανικά πιστόλια Walther PPK έπαιρναν φωτιά, μιας και δεν εμπιστευόταν την αξιοπιστία των ρωσικών περιστρόφων, που συνήθιζαν να ζεσταίνονται από τη δεκάωρη συνεχή χρήση και να παρουσιάζουν δυσλειτουργίες.
Είχε εξάλλου τέτοια δολοφονική εμπειρία στις πλάτες του που πλέον η μέθοδός του ήταν ανατριχιαστικά άψογη. Ήταν όμως και το άλλο: αν ανακαλυπτόταν ποτέ το έγκλημα, όπως και έγινε το 1943 από τους ναζί εισβολείς, η χρήση των γερμανικών πιστολιών θα έριχνε αλλού το βάρος της θηριωδίας. Τριάντα νοματαίους χρειαζόταν η γραμμή θανάτου του Μπλοκίν για να δουλεύει απρόσκοπτα. Και κανείς, είναι η αλήθεια, δεν ήταν πιο γρήγορος από αυτόν. Ούτε και κάποιος άλλος είχε τέτοιες αντοχές, σκοτώνοντας για δέκα συναπτές ώρες.
Μόνο το χάραμα της μέρας διέκοπτε το φονικό του πανδαιμόνιο. Τα πτώματά του γέμιζαν φορτηγά ολόκληρα, τα οποία πετάγονταν στο διπλανό δάσος του Κατίν, εκεί που περίμενε η μπουλντόζα για το σκέπασμα των μαζικών τάφων.
Κάθε βράδυ, κατά τις καταγραφές, 24-25 τάφοι των δέκα μέτρων γέμιζαν μέχρι πάνω με τα πτώματα του Μπλοκίν. Η δολοφονική μηχανική του οποίου του επέτρεπε να εκτελεί έναν άνθρωπο ανά τρία λεπτά και οι υπόλοιποι δεν προλάβαιναν κυριολεκτικά τον καταιγιστικό ρυθμό του. Για να μην πολυκαταλαβαίνουν μάλιστα τι κάνουν, ο αρχιεκτελεστής τούς πότιζε με βότκα, ενώ αυτός δεν έπινε ούτε γουλιά.
Στις 27 Απριλίου 1940, ο «Πατερούλης» τον παρασημοφόρησε μυστικά με άλλο ένα βαρύτιμο μετάλλιο της ΕΣΣΔ, δίνοντάς του και μηνιαίο πριμ για «την αποτελεσματική εκτέλεση των ειδικών καθηκόντων» του. Οι 7.000 σφαίρες που χρησιμοποίησε σε μια περίοδο 28 ημερών δεν άφηναν περιθώρια αμφιβολίας για το ποια ήταν αυτά τα «ειδικά καθήκοντα»…
Αποστρατεία και τέλος
Με το που πέθανε ο Στάλιν τον Μάρτιο του 1953, το δολοφονικό μαντρόσκυλό του παροπλίστηκε αμέσως, αν και τον προστάτευε ακόμα ο Μπέρια, που δεν τσιγκουνευόταν εξάλλου τα εγκωμιαστικά σχόλια για τη δράση του αρχιεκτελεστή της Εν-Κα-Βε-Ντε. Όταν όμως τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς εξέπεσε και ο Μπέρια της θέσης του, ο Μπλοκίν ήταν πια βορά στο νέο καθεστώς.
Η αποσταλινοποίηση που ευαγγελιζόταν τώρα ο Νικίτα Χρουστσόφ δεν θα μπορούσε να τον αφήσει στα αξιώματά του. Τον αποστράτευσαν ατιμωτικά και του πήραν πίσω όλα τα ζηλευτά μετάλλιά του. Ο Μπλοκίν βυθίστηκε στη βότκα και ήταν τώρα σκιά του εαυτού του.
Πέθανε στις 3 Φεβρουαρίου 1955 σχεδόν τρελός και σίγουρα αγνώριστος. Οι συνθήκες του θανάτου του ήταν ωστόσο μυστηριώδεις. Οι σοβιετικές Αρχές χαρακτήρισαν «αυτοκτονία» τον χαμό του, αν και κανείς δεν ενδιαφερόταν να ψάξει από τι πέθανε ο σφαγέας τόσο των πολωνών αιχμαλώτων όσο και του ίδιου του ρωσικού λαού.
Οι τίτλοι τέλους δεν είχαν πέσει όμως ακόμα. Στα τέλη της δεκαετίας του 1960, με το τέλος της περιόδου του Χρουστσόφ, τόσο ο βαθμός όσο και τα μετάλλια του Μπλοκίν επέστρεψαν μεταθανάτια, την ίδια ώρα που το σοβιετικό κράτος αποκατέστησε τη μνήμη του! Ο παραγωγικότερος δολοφόνος του κόσμου, υποστράτηγος τώρα του Κόκκινου Στρατού, βρήκε έτσι έναν κανονικό τάφο να θαφτεί, αντίθετα δηλαδή με τις δεκάδες χιλιάδες των ανθρώπων που εξοντώθηκαν από τα χέρια του και παραχώθηκαν σε μυστικές τρύπες του ρωσικού εδάφους.
Η Ρωσία αναγνώρισε το έγκλημα της σοβιετικής μυστικής αστυνομίας στο Κατίν μόλις το 1990…
Δείτε Επίσης
Φρίκη: Άντρας βίασε σκύλο στην Κρήτη!
Τι αποκάλυψαν οι τοξικολογικές εξετάσεις για τον θάνατο του Αλέξανδρου Βέλιου
Ο θάνατος του δημοσιογράφου, που είχε αποφασίσει να δώσει τέλος στη ζωή του, προήλθε από «δηλητηρίαση»
Νέα στοιχεία έρχονται στο φως της δημοσιότητας για τον τρόπο με τον οποίο ο Αλέξανδρος Βέλιος έδωσε τέλος στη ζωή του.
Η υπερβολική δόση ισχυρών ηρεμιστικών και παυσίπονων σκευασμάτων ήταν αυτή που επέφερε τον θάνατο του δημοσιογράφου Αλέξανδρου Βέλιου, σύμφωνα με τα αποτελέσματα των τοξικολογικών εξετάσεων, που έγιναν μετά την εκταφή της σορού, όπως γράφει η εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος.
Ουσιαστικά ο θάνατος του 63χρονου δημοσιογράφου, που είχε αποφασίσει να δώσει τέλος στη ζωή του, προήλθε από «δηλητηρίαση», καθώς ο οργανισμός του δεν μπορούσε να μεταβολίσει την μεγάλη ποσότητα των φαρμάκων που έλαβε, εξαιτίας της ανίατης ασθένειας και επίσπευσε το μοιραίο. Ενδεχομένως τα συγκεκριμένα φαρμακευτικά σκευάσματα να αποτελούσαν μέρος της φαρμακευτικής αγωγής που λάμβανε, ωστόσο τα αποτελέσματα των εξετάσεων ανέδειξαν τη λήψη υπερβολικής δόσης, το πιθανότερο ηθελημένης, που προκάλεσε τον θάνατό του.
Ο δημοσιογράφος είχε βρεθεί νεκρός στις 4 Σεπτεμβρίου μέσα στο σπίτι του. Η συνέντευξη προαναγγελίας του «προγραμματισμένου» θανάτου και το ενδεχόμενο υποβοηθούμενης ευθανασίας (συνέργεια σε αυτοκτονία) με την χορήγηση ειδικής ένεσης, είχε προκαλέσει την διαταγή προκαταρκτικής εξέτασης του προϊσταμένου της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών Ηλία Ζαγοραίου, η οποία ανατέθηκε σε αξιωματικούς του Τμήματος Δίωξης Εγκλημάτων κατά Ζωής της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής. Ο δικαστικός λειτουργός ζητούσε τη διερεύνηση της υπόθεσης και να εξεταστεί αν έχουν διαπραχθεί αξιόποινες πράξεις.
Τα «αμήχανα» στελέχη του αστυνομικού τμήματος του τόπου διαμονής του, δεν είχαν σχηματίσει δικογραφία για αυτοκτονία και δεν είχε παραγγελθεί ιατροδικαστική πραγματογνωμοσύνη πριν την ταφή του.
Στις 16 Σεπτεμβρίου, συναποφασίστηκε από τον Εισαγγελέα και τους αρμόδιους αξιωματικούς, η εκταφή της σορού, παρουσία της συζύγου του, δικαστικού λειτουργού, αστυνομικών και ιατροδικαστή, προκειμένου ληφθούν δείγματα για την διενέργεια τοξικολογικών και ιστολογικών εξετάσεων, προκειμένου να διαπιστωθεί αν του είχε χορηγηθεί ειδική ένεση που προκάλεσε ή επέσπευσε τον θάνατό του.
Στην πρώτη της κατάθεση η κ. Νάντια Γερολυμάτου, ερωτώμενη για τις συνθήκες θανάτου του συζύγου της και κυρίως για τις αναφορές ενδεχόμενης υποβοηθούμενης ευθανασίας και παρουσία τρίτων σε αυτή, φέρεται να είχε δήλωσε πως δεν βρισκόταν δίπλα του όταν άφησε την τελευταία του πνοή, ενώ όταν βρέθηκε δεν αντελήφθη την ύπαρξη κάποιας σύριγγας ή άλλου σκευάσματος που μπορεί να έκανε χρήση ο σύζυγό της.
Οι αξιωματικοί που ασχολούνταν με την υπόθεση είχαν λάβει κατάθεση από άτομο που φαίνεται να είχε ρόλο στην εξέταση και κατάρτιση των πιστοποιητικών θανάτου για να γίνει η κηδεία του 63χρονου δημοσιογράφου.
Από την πορεία των ερευνών προέκυπταν κάποιες μικρές ενδείξεις πως κάποιος έδωσε ή έκανε στον Αλέξανδρο Βέλιο, ένεση προκειμένου να επισπεύσει το μοιραίο. Μετά το εξιτήριο ο δημοσιογράφος μιλούσε για «μη υποβοηθούμενη ευθανασία» και ότι εξασφάλισε από κάπου την επίμαχη ένεση-«δηλητήριο».
Σε κείμενο, φίλος και συνάδελφος του Αλέξανδρου Βέλιου, έγραφε πως ο 63χρονος δημοσιογράφος του είχε πει: «Αύριο παίρνω εξιτήριο. Την Κυριακή θα έρθει ο γιατρός να μου φέρει τη σύριγγα. Θα έρθεις κι εσύ. Δεν χρειάζεται να μου κάνεις ένεση, πλάκα έκανα, θα σου δείξει απλώς πώς να την κουμπώσεις στην “πεταλούδα” που έχω στο στήθος μου. Μετά θα πατήσεις την ένεση. Και φύγε αμέσως. Δικός μου άνθρωπος θα ειδοποιήσει τον γιατρό να έρθει για να πιστοποιήσει το θάνατο, και βέβαια το γραφείο τελετών».
Η εκταφή και τα εργαστήρια του Πανεπιστημίου Αθηνών, έδωσαν λύση στον «γρίφο», διαψεύδοντας από τη μία την «θανατηφόρα ένεση», επιβεβαιώνοντας όμως από την άλλη ένα «κοκτέιλ» υπερβολικής λήψης ηρεμιστικών και παυσίπονων χαπιών, που οδήγησαν στον θάνατο τον δημοσιογράφο.
Δείτε Επίσης
Κίνδυνος απώλειας ακοής για τις γυναίκες από παυσίπονα
Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2016
Κίνδυνος απώλειας ακοής για τις γυναίκες από παυσίπονα
Οι Αμερικανοί ερευνητές «χτύπησαν» ξανά υποστηρίζοντας ότι όσο πιο μακροχρόνια και συχνή είναι η χρήση ορισμένων ευρέως συνταγογραφούμενων παυσίπονων, τόσο μεγλώνει ο κίνδυνος οι γυναίκες να μην ακούνε καλά.
Το δείγμα της νέας έρευνας ανέρχεται σε πληθυσμό γυναικών που ξεπερνά τις 54.000 ηλικίας από 48 έως 73 ετών. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Γκάρι Κέρχαν του νοσοκομείου Brigham and Women’s της Βοστώνης, που έκαναν τη δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό επιδημιολογίας «American Journal of Epidemiology»
Συμπέρασμα των ερευνών είναι ότι οι γυναίκες που κάνουν χρήση παρακεταμόλης (ακεταμινοφαίνης) ή ιβουπροφαίνης για πάνω από έξι χρόνια, έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα απώλειας ακοής σε σχέση με τις γυναίκες που παίρνουν αυτά τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη (ΜΣΑΦ) και αναλγητικά φάρμακα για λιγότερο από ένα έτος.
Σχεδόν τα δύο τρίτα των γυναικών άνω των 60 εμφανίζουν μεγαλύτερη ή μικρότερη απώλεια ακοής. Ο ακριβής βιολογικός μηχανισμός που τα φάρμακα ΜΣΑΦ μειώνουν την ακοή, δεν είναι σαφής προς το παρόν.
Οι ίδιοι ερευνητές στο παρελθόν είχαν διαπιστώσει ότι η συχνή χρήση αυτών των αναλγητικών μπορεί να αυξήσει την πιθανότητα απώλειας ακοής στους άνδρες.
Η νέα μελέτη δεν διαπίστωσε σημαντική συσχέτιση ανάμεσα στη διάρκεια λήψης της ασπιρίνης και στην απώλεια ακοής. Είναι πάντως γνωστό από προηγούμενες μελέτες ότι η ασπιρίνη σε πολύ υψηλές δόσεις μπορεί να μειώσει την ακοή.
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ –ΜΠΕ
Δείτε Επίσης
Ανέκδοτο: Η Ξανθιά και ο δ*νητήs
Στην Αθήνα επέστρεψε εκτάκτως λόγω βλάβης το αεροπλάνο των Τσακαλώτου - Αχτσιόγλου
Επέστρεψε στην Αθήνα λόγω βλάβης το αεροπλάνο που ταξίδευαν Τσακαλώτος - Αχτσιόγλου.
Οι δύο υπουργοί πήγαιναν στο Βερολίνο
Δείτε Επίσης
Εύκολη και χορταστική συνταγή: Πέννες με σάλτσα ντομάτας και μανιτάρια
Φρίκη: Άντρας βίασε σκύλο στην Κρήτη!
Καταγγελία που σοκάρει
Σε μια σοκαριστική καταγγελία για ένα νοσηρό περιστατικό που συνέβη στο Ηράκλειο προχώρησε δημόσια η ομάδα Mesara Cares - Εθελοντές Φιλόζωοι Τυμπακίου, σύμφωνα με το flashnews.gr.
Σύμφωνα με την καταγγελία, ένας άνδρας εθεάθη να βιάζει μια σκυλίτσα. Παρά το γεγονός ότι το περιστατικό έγινε αντιληπτό από τρίτους κανείς δεν παρενέβη και η μόνη αντίδραση ήταν να φωνάξουν από μακριά στον άντρα να σταματήσει κάτι που αυτός δεν έπραξε.
Δείτε την καταγγελία:
"Σήμερα το απόγευμα (σημ. 10 Δεκεμβρίου) ήρθαμε αντιμέτωποι με ένα τραγικό, απεχθές και λυπηρό γεγονός που, μεταξύ άλλων, πρέπει να μας βάλει σε σκέψεις σε τι κόσμο μεγαλώνουμε τα παιδιά μας. Για να καταλάβετε τι εννοώ θα πάρω την ιστορία από την αρχή. Βρεθήκαμε στο ΠΑΓΝΗ, στο Ηράκλειο Κρήτης όταν τυχαία ακούσαμε σε μια συζήτηση, ότι χθες το βράδυ μια γέρικη σκυλίτσα, που ζει χρόνια στον προαύλιο χώρο του ΠΑΓΝΗ βιάστηκε από έναν (ας μην τον χαρακτηρίσω).
Το μόνο παράλογο δεν είναι αυτό. Το παράλογο είναι ότι έγινε νωρίς το βράδυ, πολλοί άνθρωποι ήταν στο μπαλκόνι και ενώ άκουγαν το άμοιρο το ζώο να ουρλιάζει και να κλαίει από τους πόνους, ΚΑΝΕΙΣ μα ΚΑΝΕΙΣ δεν πήγε κοντά να κάνει κάτι. Μιλάμε για απόσταση 200μ, ήταν ακριβώς απέναντι τους.
Όταν ρώτησα: Mα γιατί, αφού ήταν τόσο κοντά δεν πήγε κανείς; Η απάντηση ήταν: Ε, του φωνάζαμε "Tι κάνεις εκεί;" Μόλις λοιπόν, ο ανώμαλος τελείωσε, τότε αποφάσισαν να πάνε να δουν τι έγινε. Η σκυλίτσα αιμορραγούσε και κάποιοι γιατροί (να είναι καλά) την καθάρισαν από τα αίματα και τη φρόντισαν όσο μπορούσαν.
Και ρωτάω εγώ με το φτωχό μου το μυαλό: Έπρεπε να ολοκληρωθεί ο βιασμός για να πάει κάποιος; Τόσοι θεατές στα μπαλκόνια θεώρησαν ότι έκαναν το χρέος τους φωνάζοντας "τι κάνεις εκεί;" Δηλαδή τι περίμεναν; Απάντηση; ΈΝΑΣ δεν βρέθηκε να πάει να τον τρομάξει; Και αν φοβόταν (πράγμα λογικό, μπορεί να είναι τρελός) γιατί κανείς δεν κάλεσε την αστυνομία όσο το ζώο ΟΥΡΛΙΑΖΕ από τους πόνους;
Νιώθω αηδία για την τόση απάθεια και αδιαφορία προς τους άλλους, είτε είναι άνθρωποι είτε είναι ζώα. ΣΗΜΕΡΑ ένα ΣΚΥΛΙ , ΑΥΡΙΟ ένα ΠΑΙΔΙ"
Δείτε Επίσης
Πεινασμένα φίδια ξεπηδούν από παντού και κυνηγούν ιγκουάνα
Πώς να φτιάξετε σπιτικές ταμπλέτες για το πλυντήριο ρούχων
Φρεσκάρουν και αρωματίζουν τα ρούχα
Καθαρίζουν τους λεκέδες, φρεσκάρουν και αρωματίζουν τα ρούχα και είναι οικονομικές.
Ο λόγος για ταμπλέτες πλυντηρίου τις οποίες μπορείτε να φτιάξετε μόνοι σας με υλικά που μπορείτε να βρείτε εύκολα αποφεύγοντας ταυτόχρονα τα πολλά χημικά προϊόντα. Χρειάζεται μια μικρή προετοιμασία και σε λίγο χρόνο θα έχετε αποθηκευμένες τις ταμπλέτες σας για αρκετές πλύσεις.
Τι θα χρειαστείτε...
½ κούπα σαπούνι μασσαλίας τριμμένο
1 ½ κούπα μαγειρική σόδα
2 κουταλιές της σούπας άλατα θειϊκού μαγνησίου (Θα το βρείτε στα φαρμακεία)
3 κουταλιές της σούπας οξυζενέ
¼ της κούπας λευκό ξίδι
15 περίπου σταγόνες αιθέριο έλαιο της αρεσκείας σας
Τι πρέπει να κάνετε...
Ανακατέψτε, σε ένα μεγάλο μπολ το τριμμένο σαπούνι Μασσαλίας με την μαγειρική σόδα και τα άλατα. Στη συνέχεια, προσθέστε στο μείγμα το οξυζενέ ενώ μόλις ομογενοποιηθούν, προσθέστε το ξύδι και τα αιθέρια έλαια. Θα έχετε ένα μείγμα σαν υγρή άμμο αλλά δεν θα πρέπει να διαλύεται. Στη συνέχεια, σε μία επιφάνεια, απλώστε χαρτί ψησίματος και, με την βοήθεια ενός κουταλιού, μοιράστε το μείγμα σε ισομεγέθεις ταμπλέτες. Ψεκάστε τις ταμπλέτες σας με ίσα μέρη νερού- ξυδιού και αφήστε τις να στεγνώσουν τουλάχιστον 8 ώρες πριν τις χρησιμοποιήσετε. Οι ταμπλέτες σας είναι έτοιμες.
Δείτε Επίσης
ΔΕΝ ΤΟ ΧΩΡΑΕΙ Ο ΝΟΥΣ... Βρέθηκε ζωντανός στα συντρίμμια σεισμού μετά από 17 ολόκληρα χρόνια!
Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2016
ΔΕΝ ΤΟ ΧΩΡΑΕΙ Ο ΝΟΥΣ... Βρέθηκε ζωντανός στα συντρίμμια σεισμού μετά από 17 ολόκληρα χρόνια!
Στον σεισμό 7,8 ρίχτερ που έγινε το το 1997 κατέρρευσε το τμήμα που βρισκόταν ο άτυχος ανθρακωρύχος! Μαζί του θάφτηκαν και τα 78 θύματα εργάτες του ανθρακωρυχείου!
Ο άτυχος ανθρακωρύχος κατάφερε να επιζήσει επειδή ένας.....
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
ΔΕΝ ΤΟ ΧΩΡΑΕΙ Ο ΝΟΥΣ... Βρέθηκε ζωντανός στα συντρίμμια σεισμού μετά από 17 ολόκληρα χρόνια!
Στον σεισμό 7,8 ρίχτερ που έγινε το το 1997 κατέρρευσε το τμήμα που βρισκόταν ο άτυχος ανθρακωρύχος! Μαζί του θάφτηκαν και τα 78 θύματα εργάτες του ανθρακωρυχείου!
Ο άτυχος ανθρακωρύχος κατάφερε να επιζήσει επειδή ένας αεραγωγός είχε ακόμα επαφή με την επιφάνεια.
Για τροφή χρησιμοποίησε όλο το απόθεμα ρυζιού και νερού που υπήρχε ακριβώς για την περίπτωση ατυχήματος, αλλά και τρώγοντας ποντίκια και βρύα τα οποία ήταν και η μόνη πηγή βιταμινών για τα 17 χρόνια εγκλωβισμού του.
Σε όλη την διάρκεια της περιπέτειάς του ο Κινέζος ανθρακωρύχος παρά την σωματική του καταπόνηση άλλα και το τεράστιο ψυχολογικό στρες κατάφερε να κάνει σωστή ταφή και στα 78 νεκρά μέλη του ανθρακωρυχείου!!
Φανερά εξασθενημένος σωματικά αλλά και ψυχικά, ο Mr. Cheung μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο.
Καταφέρνοντας να έχει βάλει υποψηφιότητα για ένα ρεκόρ γκίνες μιας και η μεγαλύτερη περίοδος επιβίωσης κάτω από τέτοιες συνθήκες ηταν 142 μέρες από τον Άγγλο Geoff Smith…
Δείτε Επίσης
Πόσο θα αλλάξει η τεχνολογία τη ζωή μας σε 3 χρόνια από σήμερα: Δε θα διακρίνουμε την εικονική από τη φυσική πραγματικότητα
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)
