Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2016
Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2016
«Τα Καταφύγια της Αττικής»: Ένα βιβλίο - ταξίδι περιήγησης στην άγνωστη υπόγεια Αττική
Ένα κομμάτι της ιστορίας το οποίο πρακτικά δεν έχει καταγραφεί περιγράφει ο συγγραφέας Κωνσταντίνος Κυρίμης, συγγραφέας του βιβλίου «Τα Καταφύγια της Αττικής: Μια περιήγηση στη μυστική, υπόγεια Αττική», το οποίο παρουσιάζεται την Παρασκευή, 19 Φεβρουαρίου, σε εκδήλωση στον Πολυχώρο Δημαρχείου Παλαιού Φαλήρου.
Στο πλαίσιο μιας έρευνας που ξεκίνησε από προσωπικό ενδιαφέρον, ο συγγραφέας επισκέφθηκε παλαιά καταφύγια της Αττικής, αναδεικνύοντας μια άγνωστη, υπόγεια πλευρά της περιοχής, κρυμμένη μέσα σε σκοτεινούς θαλάμους και υπόγειες στοές που έχουν ξεχαστεί από τους κατοίκους και από τον χρόνο- μια πραγματική «μυστική Αττική», η οποία φέρνει στο νου «ζωντανή» τη δύσκολη και οδυνηρή για τη χώρα μας περίοδο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Όπως δήλωσε ο κ. Κυρίμης στη HuffPost Greece, η έρευνα προκύπτει από το προσωπικό του ενδιαφέρον για τη στρατιωτική ιστορία. «Από το 2004 γράφω σε περιοδικά του χώρου, και παράλληλα μου άρεσε να εξερευνώ οτιδήποτε είναι μυστήριο, περίεργο, κτλ, στο πλαίσιο του αποκαλούμενου “urban exploration”. Ξεκινώντας να μαθαίνω για τα καταφύγια, άρχισα να πηγαίνω σε κάποια από προσωπικό ενδιαφέρον και διαπίστωσα στην πορεία ότι δεν υπάρχουν σχεδόν πουθενά πληροφορίες. Οπότε θεώρησα ότι είναι λίγο αδικία αυτό το κομμάτι της ιστορίας να μην έχει καταγραφεί, και έτσι ξεκίνησα να κάνω πιο οργανωμένη δουλειά, με βιντεοσκόπηση, φωτογράφηση, χαρτογράφηση - επειδή δεν υπάρχουν πουθενά χάρτες- και ξεκίνησα να τα δημοσιεύω σε περιοδικό που συνεργάζομαι. Με το πέρασμα του χρόνου κατάφερα να μαζέψω αρκετά στοιχεία, και μου πρότειναν να τα κάνω βιβλίο, όπου θα ήταν πιο συγκεντρωμένα και θα μπορέσουν να διατηρηθούν και με την πάροδο του χρόνου».
Η έρευνα διήρκεσε περίπου τρία χρόνια, και ο συγγραφέας συνεχίζει να ψάχνει: «Ιδεατά θα ήθελα να κάνω 2ο τόμο, μακροπρόθεσμα, ή εμπλουτισμένο 1ο τόμο, μεσοπρόθεσμα».
Οι τρεις περίοδοι των καταφυγίων
Ο κ. Κυρίμης αναφέρει ότι τα καταφύγια χωρίζονται σε τρεις περιόδους, με φθίνουσα βαρύτητα: Την περίοδο 1936-1940 (επί διακυβέρνησης Ιωάννη Μεταξά), την περίοδο της Κατοχής (1941-1944) και την περίοδο των αρχών του Ψυχρού Πολέμου (1950-1960).
Η πλέον «δραστήρια» στο αντικείμενο είναι η πρώτη: Όπως σημειώνει ο συγγραφέας, σε βιβλίο του στρατάρχη Αλέξανδρου Παπάγου αναφέρεται ότι πριν την είσοδο της Ελλάδας στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο υπήρχαν στην Αττική 400 δημόσια καταφύγια και 12.000 ιδιωτικά. «Ο Ιωάννης Μεταξάς είχε καταλάβει ότι επίκειται πόλεμος, καθώς και τον ρόλο που θα έπαιζε το αεροπλάνο ως πολεμικό μέσο, οπότε στο σχέδιο πολιτικής προστασίας τα καταφύγια αποτελούσαν σημαντική συνιστώσα. Έφτιαξε νόμο που απαγόρευε την ανέγερση κτίσματος στην Αττική χωρίς καταφύγιο από το 1938 και μετά και παράλληλα έχτισε πολλά δημόσια καταφύγια, ενώ ό,τι μπορούσε από παλιές στοές, μεταλλεία, ό,τι τρύπα υπήρχε, προσπάθησε να την αξιοποιήσει και οχυρώσει ως καταφύγιο».
Όσον αφορά στη δεύτερη περίοδο, περιλαμβάνει τα γερμανικά καταφύγια της περιόδου της Κατοχής: «Οι Γερμανοί είχαν φόβο για συμμαχική απόβαση, οπότε είχαν οχυρώσει τις ακτές- και στο πλαίσιο αυτών των έργων, σε κάθε οχυρωμένη περιοχή, στο κέντρο της υπήρχε καταφύγιο. Για αυτό και τέτοια καταφύγια συναντάμε σε παραλιακές περιοχές, όπως η Βούλα, η Γλυφάδα και η Ραφήνα, ενώ υπάρχουν και μικρότερα καταφύγια σε αμυντικές τοποθεσίες κοντά σε αεροδρόμια, όπως στη Δεκέλεια και το Ελληνικό». Δεν είναι γνωστός με βεβαιότητα ο αριθμός των καταφυγίων αυτών, ωστόσο όπως αναφέρει ο κ. Κυρίμης βασικό χαρακτηριστικό τους είναι ότι ήταν πολύ καλά κατασκευασμένα: «Σε κάποια μπαίνεις και νομίζεις ότι χτίστηκαν χθες».
Περνώντας στην τρίτη περίοδο (1950-1960), ο συγγραφέας υπογραμμίζει ότι η έννοια του καταφυγίου και ο φόβος του άμεσου πολέμου είχε υποβαθμιστεί μεν, ωστόσο, σε κάθε περίπτωση, επρόκειτο για την εποχή του Ψυχρού Πολέμου. «Ενώ δεν υπήρχε συγκεκριμένη κρατική πρόνοια, κάποιες κοινωνικές ομάδες- ελίτ είχαν μεριμνήσει για τη δημιουργία καταφυγίων στις πολυκατοικίες που έχτιζαν ή στα σπίτια τους. Το πνεύμα ήταν τελείως αντίθετο από την περίοδο 1936-1940, όταν τα καταφύγια...διαφημίζονταν κιόλας (“ελάτε στο τάδε κομμωτήριο, όπου υπάρχει δυνατό καταφύγιο”), ενώ γίνονταν επίσης συχνές ασκήσεις και γυμνάσια, και υπήρχε πολύ καλή οργάνωση».
Καταφύγιο Καστέλλας (η θωρακισμένη πόρτα)
Καταφύγιο Κυψέλης (από πάνω, φαίνεται το πεζοδρόμιο, ενός πολύβοου δρόμου)
Καταφύγιο Προφήτη Ηλία Πειραιά. 15 μέτρα κάτω από το έδαφος
Καταφύγιο Διυλιστηρίων Δραπετσώνας
Καταφύγιο Ερυθρού Σταυρού
Καταφύγιο εποχής Ψυχρού Πολέμου, στην Πλατεία Αμερικής
Γερμανικό καταφύγιο Βούλας
Ναυτικό καταφύγιο Υδρούσας, κεντρική είσοδος
Καταφύγιο στο Πέραμα
Ο συγγραφέας σε καταφύγιο
Ο συγγραφέας
Καταφύγιο Αρδηττού, κεντρικός θάλαμος
Καταφύγιο εντός λόφου, στην Αθήνα
Παλαιές εγκαταστάσεις εξόρυξης τσιμέντου, που μετασκευάστηκαν σε καταφύγιο, εν όψει του Β’ ΠΠ.
Γερμανικό καταφύγιο Γλυφάδας
Καταφύγιο «Κ.2-3» Δραπετσώνας
Σχεδιάγραμμα του γερμανικού οχυρού Βούλας
Φτάνοντας στο σήμερα
Όσον αφορά στη σημερινή περίοδο, ο κ. Κυρίμης επισημαίνει ότι καταφύγια με την παλιά έννοια δεν υπάρχουν πλέον, καθώς αντικατοπτρίζουν μια διαφορετική φιλοσοφία, μιας άλλης εποχής όσον αφορά στις αεροπορικές επιδρομές, που χαρακτηρίζονταν από μεγάλους αριθμούς αεροσκαφών και χαμηλή ακρίβεια, με ρίψη μεγάλων αριθμών βομβών – πλέον, τα σύγχρονα όπλα έχουν αλλάξει τα δεδομένα, τόσο από πλευράς στόχευσης όσο και απόστασης και χρόνου αντίδρασης. Επίσης, συμπληρώνει, είναι διαφορετικά τα πληθυσμιακά μεγέθη, καθώς στην Αθήνα του σήμερα, με τα 5 εκατ. κατοίκους, είναι πρακτικά αδύνατη η κατασκευή επαρκών καταφυγίων. «Πρόκειται για ξεπερασμένο μέσον πολιτικής προστασίας. Τα στρατιωτικά, βέβαια, είναι άλλο ζήτημα».
Τι συμβαίνει λοιπόν με τα καταφύγια του χθες στην Αττική του σήμερα; Τα περισσότερα, όπως σημειώνει ο συγγραφέας, φαίνονται να χρησιμοποιούνται ως αποθήκες ή χώροι ανάλογης χρήσης. «Με εξαίρεση ένα, στην Κοραή 4 (κτίριο Εθνικής Ασφαλιστικής), που χρησιμοποιείται ως χώρος Ιστορικής Μνήμης, καθώς εκεί βρίσκονταν επί Κατοχής τα κρατητήρια Αθηνών, τα πιο πολλά έχουν γίνει αποθήκες, ιδίως τα ιδιωτικά, αλλά ακόμα και τα πιο μεγάλα , όπως το κτίριο της Attica, που είχε το πιο ισχυρό καταφύγιο ως πρώην κτίριο του Μετοχικού Ταμείου Στρατο, που έχει γίνει επίσης αποθήκη. Σε αντίστοιχη μοίρα βρίσκονται πάρα πολλά, και όλα σχεδόν τα ιδιωτικά που βρίσκονται σε πολυκατοικίες. Πολλά ήταν αυτά που εξαφανίστηκαν λόγω δόμησης και αστικής εξέλιξης, ενώ πολλά ήταν αυτά που σφραγίστηκαν και τσιμεντώθηκαν: οπτικά υπάρχουν ακόμα ίχνη, αλλά δεν είναι δυνατή η πρόσβαση. Υπάρχει ένα μικρό ποσοστό «ενεργών» τα οποία όμως είναι εξαιρετικά επικίνδυνα , καθώς είναι εγκαταλειμμένα».
Όσον αφορά στο ποιος διαχειρίζεται αυτά τα καταφύγια, ο κ. Κυρίμης επισημαίνει ότι πρόκειται για χώρους αμφιβόλου «πατρότητας», καθώς υπάρχει σύγχυση για την ιδιοκτησία: «Επίσημος αρμόδιος φορέας είναι η ΕΛΑΣ, και συγκεκριμένα ο τομέας ΠΑΜ-ΠΣΕΑ (Παλλαϊκή Άμυνα- Πολιτικός Σχεδιασμός Εκτάκτου Ανάγκης), ενώ αντίστοιχη υπηρεσία έχει και το Λιμενικό για κάποια καταφύγια του Πειραιά. Αξίζει να σημειωθεί ότι μέχρι το 1980 και το 1990 υπήρχε πιο ενδελεχής έλεγχος για την κατάσταση των καταφυγίων. Από το '90 και μετά ωστόσο έχει ατονήσει πάρα πολύ. Τα δε γερμανικά, αυτά είναι τελείως χαμένα, δεν ασχολείται κανείς. Όσα είναι σε ελεύθερο χώρο έχουν διαλυθεί. Όσα ήταν σε πιο ελεγχόμενο χώρο είναι σε καλύτερη κατάσταση, χωρίς να έχει την πατρότητα κάποιος. Άτυπα, αυτό που ισχύει είναι ότι όποιος έχει το κτήμα έχει και το καταφύγιο, και κάποια- αρκετά- έχουν γίνει κάβες και στάβλοι».
Καταλήγοντας, ο κ. Κυρίμης εκφράζει την άποψη ότι καλό θα ήταν κάποιος φορέας να ασχοληθεί με την καταγραφή και την αξιοποίηση των καταφυγίων: «Στο εξωτερικό τα χρησιμοποιούν ως εκθεσιακούς χώρους, μουσεία, ακόμα και καφέ. Καλό θα ήταν να τα αναδείξουν ως ιστορικά εκθέματα. Υπάρχουν κάποια ελάχιστα παραδείγματα, αλλά δεν είναι στην Αττική, (πχ στη Μήλο και στην Πάτρα). Στην Αττική δεν υπάρχει κάποιο σχέδιο».
Παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει στον Πολυχώρο Δημαρχείου Παλαιού Φαλήρου (Τερψιχόρης 51& Αρτέμιδος) αύριο Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου. Η παρουσίαση τελείται υπο την αιγίδα του Δήμου Παλαιού Φαλήρου. Σημειώνεται πως το βιβλίο αποτελεί προϊόν αυτοέκδοσης, οπότε δεν θα κυκλοφορήσει στα βιβλιοπωλεία- όποιος ενδιαφέρεται να το αποκτήσει, μπορεί να απευθυνθεί στον συγγραφέα, στο email kkirimis@otenet.gr.
Διαβάστε ακόμα:
Τα 6 μυστικά που δεν αποκαλύπτουν οι άντρες στις γυναίκες
πηγη
Αυτές είναι οι δύο νεαρές που ήταν στο αυτοκίνητο του Παντελίδη
Σοκαρισμένες οι δύο νεαρές
Σε κατάσταση σοκ και σε σοβαρότερη κατάσταση η μία, πιο ελαφριά η άλλη, αλλά και οι δυο εκτός κινδύνου, νοσηλεύονται οι δυο νεαρές που βρίσκονταν μέσα στο αυτοκίνητο του Παντελή Παντελίδη τη στιγμή που συνέβη το τροχαίο δυστύχημα, το πρωί.
Σύμφωνα με πληροοφορίες, τα δύο κορίτσια είναι η Μυρσίνη Αρναούτη, ετών 30 με καταγωγή από τη Λέσβο και η Ευφροσύνη Στυλιανή Κυριακού, κάτοικο Ζωγράφου.
Η Ευφροσύνη Στυλιανή Κυριακού
Η Μυρσίνη Αρναούτη
Δείτε ακόμα:
«Πίνω από 'κει ψηλά για σένα»: Το προφητικό τραγούδι του Παντελή Παντελίδη
πηγη
To 15χρονο αγόρι που παίζει πιάνο χωρίς χέρια (video)
Ακόμα και χωρίς χέρια αυτό το 15χρονο αγόρι από το Καζάν της κεντρικής Ρωσίας παίζει πιάνο. Ο Αλεξέϊ Ρομάνοφ γεννήθηκε χωρίς δάχτυλα, όμως αυτό δεν τον εμπόδισε να πραγματοποιήσει το όνειρό του. Ο Αλεξέι λέει πως η κλασσική μουσική του άρεσε πάντα: «Στην αρχή απλά το σκεφτόμουν, μέχρι που μια μέρα δοκίμασα να παίξω. Στην αρχή έπαιξα κάτι εύκολο, όπως το Jingle Bells, αλλά τώρα πλέον, είμαι έτοιμος να μάθω πιο δύσκολα κομμάτια».
Ο νεαρός μουσικός παίζει πιάνο εδώ και ενάμισι χρόνο. «Μόλις πριν από τρεις εδβομάδες ξεκίνησα να μαθαίνω νότες». Ο Αλεξέι έχει παίξει μουσική και με ένα τοπικό συγκρότημα, το «La Primavera».
Στο βίντεο, το οποίο ανάρτησε στο YouTube παίζει ένα κομμάτι από το soundtrack της ταινίας «Love and Vampires Twilight».
Ο Αλεξέι είναι ορφανός. Όταν γεννήθηκε -χωρίς δάχτυλα στα χέρια και στο ένα του πόδι- οι γονείς του τον εγκατέλειψαν στο τοπικό ορφανοτροφέιο. Σε ηλικία 12 χρονών υιοθετήθηκε από την οικογένεια με την οποία ζει τα τελευταία χρόνια.
Δείτε το βίντεο:
Δείτε ακόμα:
Ανακαλύφθηκε άστρο που εξαφανίζεται επί 3,5 χρόνια!
πηγη
«Πίνω από 'κει ψηλά για σένα»: Το προφητικό τραγούδι του Παντελή Παντελίδη
Ανατριχίλα προκαλούν οι στίχοι του«Γκάζι πατάω δυνατά ένα τσιγάρο και φωτιά, Μα να τ’ανάψω κοριτσάκι μου δεν πρόλαβα…».
Ανατριχίλα προκαλεί ένα από τα κομμάτια που είχε κυκλοφορήσει ο Παντελής Παντελίδης καθώς οι στίχοι του μοιάζουν να είναι προφητικοί.
«Γκάζι πατάω δυνατά ένα τσιγάρο και φωτιά Μα να τ’ανάψω κοριτσάκι μου δεν πρόλαβα…», είναι κάποιοι από τους στίχους που τραγουδά ο Παντελής Παντελίδης στο κομμάτι που έγραψε ο ίδιος και που κυκλοφόρησε πριν από δύο χρόνια περίπου με τον δίσκο του «Εισ Πνοή»
Το κομμάτι με τίτλο: «Πίνω από 'κει ψηλά για σένα» έχουν επιλέξει αρκετοί θαυμαστές του να το κοινοποιήσουν στο διαδίκτυο γράφοντας παράλληλα δύο λόγια για να αποχαιρετήσουν τον αγαπημένο τους τραγουδιστή.
Οι στίχοι του τραγουδιού
Ξύπνησα νωρίς, δίπλα μου κοιμόσουν
Ούτε ξέρω τι ονειρευόσουν
Δε σε φίλησα, δε σε σκέπασα
Να φύγω σαν τον κλέφτη έτρεξα…
Την πόρτα έκλεισα σιγά τ’αμάξι έβαλα μπροστά
Και στην καρδιά μου είπα να χτυπά αθόρυβα
Γκάζι πατάω δυνατά ένα τσιγάρο και φωτιά
Μα να τ’ανάψω κοριτσάκι μου δεν πρόλαβα…
Ξέχνα όσα είπα χτες το βράδυ
Σβήνω ό,τι είπες και για μένα
Λιώμα θα ‘ρχομαι μες στο σκοτάδι
Πίνω από ‘κει ψηλά για σένα…
Δε σε φίλησα, δε σε σκέπασα
Να φύγω σαν τον κλέφτη έτρεξα
Την πόρτα έκλεισα σιγά τ’αμάξι έβαλα μπροστά
Και στην καρδιά μου είπα να χτυπά αθόρυβα
Γκάζι πατάω δυνατά ένα τσιγάρο και φωτιά
Μα να τ’ανάψω κοριτσάκι μου δεν πρόλαβα…
Ξέχνα όσα είπα χτες το βράδυ
Σβήνω ό,τι είπες και για μένα
Λιώμα θα ‘ρχομαι μες στο σκοτάδι
Πίνω από ‘κει ψηλά για σένα…
Δε σε φίλησα, δε σε σκέπασα
Να φύγω σαν τον κλέφτη έτρεξα…
Δείτε ακόμα:
Τι λέει το επίσημο ιατρικό ανακονωθέν για τον Παντελή Παντελίδη; (video)
Τι λέει το επίσημο ιατρικό ανακονωθέν για τον Παντελή Παντελίδη; (video)
Πριν από λίγη ώρα, η διοίκηση του Ασκληπιείου της Βούλας ανακοίνωσε πως σήμερα 18 Φεβρουαρίου 2016 και ώρα 09:20 το πρωί εισήχθη ο Παντελής Παντελίδης αλλά ήταν ήδη νεκρός.
Στη συνέχεια θα γίνει νεκροψία για τα ακριβή αίτια του θανάτου του..
Δείτε το βίντεο με την ανακοίνωση:
Τα 6 μυστικά που δεν αποκαλύπτουν οι άντρες στις γυναίκες
Υποψιάζεστε ότι ο σύντροφος σας κρατάει μυστικά από εσάς; Μήπως έχετε την αίσθηση ότι δεν σας λέει τα πάντα; Το γυναικείο ένστικτο πέφτει μέσα τις περισσότερες φορές αλλά μην αφήσετε το άγχος να σας καταβάλλει.
Οι άντρες είναι πολύ πιο ευαίσθητοι από ό,τι νομίζετε και μερικές φορές απλά δεν θέλουν να μοιραστούν τις σκέψεις που βασανίζει το μυαλό τους. Για να ηρεμήσετε, εδώ είναι τα 6 πιο κοινά μυστικά που κρύβουν οι άντρες από τις γυναίκες (και πραγματικά δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας).
Τους φόβους του
Ένα από τα μυστικά που δεν αποκαλύπτουν οι άντρες, είναι ότι φοβούνται. Φυσικά οι φόβοι τους δεν περιορίζονται στις αράχνες και τις κατσαρίδες. Μπορεί απλά να φοβούνται ότι θα σας χάσουν. Είναι ο πιο σιωπηλός φόβος που έχουν.
Σίγουρα μπορείτε να ρωτήσετε τον σύντροφό σας τι θα κάνει αν χωρίσετε αλλά το πιθανότερο είναι να σας πει ότι θα προχωρήσει άνετος για να προστατεύσει τον ανδρισμό του, φυσικά.
Τις φαντασιώσεις του
Εκτός από τον φόβο της απώλειας σας, άλλο ένα πράγμα που ο καλός σας κρύβει από εσάς, είναι οι σεξουαλικές του φαντασιώσεις. Επιτρέψτε μας να σας πούμε ότι τα πράγματα που φαντασιώνεται, συνήθως δεν θέλει να τα κάνει με τη γυναίκα που αγαπά. Ακούγεται λίγο ανόητο, αλλά είναι αλήθεια. Οι άντρες εκτιμούν πολύ τη γυναίκα της ζωής τους και οι κάπως «προχωρημένες» ερωτικές τους φαντασιώσεις, αποτελούν θέμα ταμπού. Μπορεί να φοβάται ότι θα σας προσβάλει ή ότι θα σας τρομάξει.
Αν νομίζετε ότι αυτός είναι ο φόβος του και είστε ανοιχτές σε σεξουαλικές προτάσεις, μπορείτε να ανοίξετε εσείς αυτό το ζήτημα και να τον κάνετε να αισθανθεί πιο άνετα για να εκμυστηρευτεί τις επιθυμίες του.
Την αγάπη του προς το πρόσωπό σας
Υπάρχουν άντρες που διστάζουν να εκφράσουν με λόγια την αγάπη τους και προτιμούν να τη δείχνουν με πράξεις. Από την άλλη, οι γυναίκες επειδή δεν είμαστε με τίποτα ευχαριστημένες, θέλουμε όχι μόνο έργα αλλά και λόγια.
Μπορείτε να χειριστείτε με δύο τρόπους αυτή την κατάσταση. Είτε να το αγνοήσετε και να συμφιλιωθείτε με την ιδέα ότι ο σύντροφός σας είναι πιο «κλειστός» σαν χαρακτήρας, είτε να είστε εσείς εκείνη που θα αρχίσει να γίνεται πιο διαχυτική και να εκδηλώνει την αγάπη της.
Το πόσο πολύ σας χρειάζεται
Οι άντρες συνήθως κρύβουν το γεγονός ότι έχουν μεγάλη ανάγκη τη γυναίκα τους. Συνήθως θέλουν να δίνουν την εντύπωση ότι κάνουν τα πάντα μόνοι τους. Στην πραγματικότητα όμως είστε το στήριγμα του.
Τα πράγματα που αμφισβητεί και δεν είναι σίγουρος πώς θα εξελιχθούν
Πριν θυμώσετε να σας πούμε ότι είναι κάτι εντελώς φυσιολογικό. Είναι νορμάλ οι άνθρωποι να αμφισβητούν τις σχέσεις τους και να ανησυχούν όταν τα πράγματα γίνονται πιο σοβαρά. Ερωτήσεις τύπου «Είναι εκείνη με την οποία θα ήθελα να περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου;» ή «Να της πω να χωρίσουμε ή να περιμένω;» περνούν από το μυαλό του.
Όλα αυτά είναι φυσιολογικά, άλλωστε ας είμαστε ειλικρινείς και ας παραδεχτούμε ότι τις ίδιες σκέψεις έχουμε και οι γυναίκες. Το πιθανότερο είναι βέβαια ποτέ να μην το παραδεχτεί, αλλά είναι αποδεκτό. Έτσι κι αλλιώς τις απαντήσεις πρέπει μόνος του να τις βρει.
Το γεγονός ότι κάποια του λείπει
Η νοσταλγία είναι φοβερό συναίσθημα. Στον έρωτα, ακόμα κι αν ήταν πληγωμένος, με την πάροδο του χρόνου τα αρνητικά ξεθωριάζουν και μένουν μόνο τα θετικά. Συνήθως αυτοί που αγαπάμε, μένουν πάντα στην καρδιά μας ακόμα κι αν δεν πορευόμαστε μαζί στη ζωή.
Μπορεί λοιπόν και στον καλό σας να λείπουν ορισμένα πράγματα από την πρώην του. Αυτό όμως οφείλεται στο αίσθημα της νοσταλγίας και δεν βλάπτει κανέναν. Δεν υπάρχει λόγος να ανησυχείτε ούτε να θυμώνετε. Μπορεί να την αγάπησε κάποτε αλλά τώρα αγαπάει εσάς.
Διαβάστε ακόμα:
Λύσεις για να πακετάρετε ευκολότερα τη βαλίτσα σας
Δείτε σπάνιο λευκό καγκουρό (video)
Ένα σπάνιο λευκό καγκουρό εντοπίστηκε στη φύση κοντά στον ποταμό Μάρεϊ της νοτιοανατολικής Αυστραλίας.
Μια κάτοικος της περιοχής είδε το καγκουρό αλμπίνο στις αρχές του μήνα και πριν από λίγο καιρό δημοσίευσε την εικόνα και το βίντεο στη σελίδας της στο facebook.
«Έχω δει καγκουρό αλμπίνο σε πάρκα άγριας ζωής, αλλά ποτέ ελεύθερα στη φύση. Είναι πραγματικά σπάνιο φαινόμενο να δεις λευκό καγκουρό. Πιστέψτε μ βλέπω καγκουρό κάθε μέρα», ανέφερε η ίδια.
Δείτε το βίντεο εδω
Ανακαλύφθηκε άστρο που εξαφανίζεται επί 3,5 χρόνια!
Ρεκόρ διάρκειας ολικής ηλιακής έκλειψης.
Αμερικανοί αστρονόμοι ανακάλυψαν ένα ηλιακό σύστημα όπου το μητρικό άστρο (ήλιος) του, κάθε 69 χρόνια σημειώνει σχεδόν ολική έκλειψη, η οποία διαρκεί επί 3,5 χρόνια. Πρόκειται για νέο ρεκόρ διάρκειας έκλειψης, αλλά και χρονικού διαστήματος ανάμεσα σε δύο διαδοχικές εκλείψεις.
Η ανακάλυψη, που αφορά το ερυθρό γιγάντιο άστρο TYC 2505-672-1, έγινε από αστρονόμους των πανεπιστημίων Χάρβαρντ και Τενεσί και θα δημοσιευθεί στο περιοδικό αστρονομίας "Astronomical Journal".
Η έκλειψη οφείλεται σε ένα δεύτερο άστρο-συνοδό, καθώς πρόκειται για ένα διπλό αστρικό σύστημα σε απόσταση περίπου 100.000 ετών φωτός από τη Γη.
Ο προηγούμενος κάτοχος του ρεκόρ μακρόχρονης έκλειψης ήταν ένα κοντινότερο γιγάντιο άστρο, το Epsilon Aurigae (Έψιλον Ηνιόχου), σε απόσταση 2.200 ετών φωτός από τη Γη, το οποίο εμφανίζει έκλειψη διάρκειας 640 έως 730 ημερών κάθε 27 χρόνια.
Διαβάστε ακόμα:
Λύσεις για να πακετάρετε ευκολότερα τη βαλίτσα σας
Πηγή
Οι ντράμερ θα μπορούν να παίζουν πλέον με τρία χέρια
Το τρίτο χέρι θα χρησιμεύσει επίσης και στους γιατρούςΕρευνητές στις ΗΠΑ κατασκεύασαν έναν ρομποτικό βραχίονα, τον οποίο μπορεί να φορέσει ο ντράμερ στο ένα χέρι του, ώστε πλέον να παίζει με τρία χέρια.
Το τρίτο χέρι στερεώνεται στον ώμο και έχει μήκος περίπου 65 εκατοστών. Ανταποκρίνεται στις ανθρώπινες κινήσεις και στη μουσική που ακούει, kαταλαβαίνει τι παίζει ο ντράμερ με τα δύο χέρια του και κάνει τις ανάλογες κινήσεις που απαιτεί η μουσική. Το ρομποτικό χέρι επιβραδύνει ή επιταχύνει ανάλογα με τον εκάστοτε ρυθμό του ντράμερ και γνωρίζει ανά πάσα στιγμή τι κάνουν και που βρίσκονται τα χέρια του μουσικού.
Πρόκειται για δημιούργημα των μηχανικών του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Τζόρτζια στην Ατλάντα, με επικεφαλής τον καθηγητή Τζιλ Γουάινμπεργκ, διευθυντή του Κέντρου Μουσικής Τεχνολογίας. Όπως είπε, «στόχος είναι να διευρυνθούν τα όρια του τι μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι, με τη βοήθεια της έξυπνης φορετής τεχνολογίας».
Η διεπιστημονική ερευνητική ομάδα αποτελείται από μουσικούς, μηχανικούς, ειδικούς της πληροφορικής και φυσικούς. Η δημιουργία του τρίτου χεριού τούς ήρθε σαν ιδέα, αφότου κλήθηκαν να κατασκευάσουν ένα προσθετικό ρομποτικό χέρι για έναν ντράμερ της Ατλάντα, ο οποίος είχε χάσει το δικό του σε ένα ατύχημα. Χάρη στο ρομποτικό χέρι, ο εν λόγω ντράμερ κατάφερε στη συνέχεια να γίνει ο πιο γρήγορος στον κόσμο.
Τώρα, με το τρίτο ρομποτικό χέρι, που θα μπορεί να φορά ο κάθε ντράμερ και να το νιώθει ως μέλος του σώματός του, θα γίνεται πλέον ένα «υβρίδιο» ανθρώπου-μηχανής (cyborg). «Εφόσον το μηχάνημα γνωρίζει πώς κινείται το σώμα σου και μπορεί να συμπληρώσει και να επαυξήσει τη δραστηριότητά του, γίνεται πια ένα μέρος σου», δήλωσε ο Γουάινμπεργκ.
Το επόμενο βήμα θα είναι να συνδεθεί το τρίτο χέρι απευθείας με τον εγκέφαλο του ντράμερ. Ήδη άρχισαν τα πειράματα με μια ειδική «κάσκα», που φοριέται στο κεφάλι και «πιάνει» τα εγκεφαλικά σήματα του μουσικού.
Αμερικανοί ερευνητές οραματίζονται ότι το τρίτο χέρι θα είναι χρήσιμο όχι μόνο σε μουσικούς, αλλά και σε άλλες ειδικότητες, όπως γιατρούς και ιδίως χειρούργους, τεχνικούς, συντηρητές κ.α.
Διαβάστε ακόμα:
Βιοεκτυπωτής τυπώνει «ζωντανά» αυτιά, οστά, χόνδρο και μυς
πηγη
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)
